GLADIO (KONTRGERİLLA)

SOĞUK SAVAŞIN MÎRASI

-II-

6 Ocakta Schmidt bir kez daha "Federal Bakanlıklardaki olası bağlantı adamları hakkında"

araştırma istiyordu. Bu arada bunlar hakkında şunları duymuştu: "İlgili bağlantı makamı

olarak, federal içişleri bakanlığındaki, bakanlık şefliğinde, gençlik konuları raportörü Dr. Heinrich

Lades sorunu getirmişti. Dr. Lades, Münih'teki "Alman Gençlik Arşivi"nin kurucusuydu. Gençliği

koruma raportörü, BDJ federal yönetim üyesi Erhard Peters'le açık ilişki içindeydi.

Lades ise federal şansölyelik makamındaki "Bay Salata"yla; iyi ilişkiler içindeydi

* "Barbarlığa Karsı Savaş Grupları" resmi olarak 1948'de Batı Berlin'de kuruldu. Esas amacı

SBZ'de ve daha sonra DDR'deki politik tutukluların kurtarılmasıdır. Ardından bunlara Bau Alman

makamlarının da yardıma olduğu bir 'izleme servisC, sonra da bir "kaçırma servisi" ve bir

"merkezi karloteks" kuruldu, "izleme servisi"nin bu ya da şu 'bölgede' tutuklu, aşağı-yukarı

30.000 kişilik bir personeli vardı. Amerikan gizli servisi "Counter hıtelligence Corps" (CIC)

tarafından değerlendiriliyor ve bunlardan bir etki ve ajan ağı kurulması amacıyla yararlanıyordu.

Hayırsever çalışmanın yanında hemen haberalma servisi soruşturma çalışmasıyla birlikte eylemsel

örgütlenme biçimleri -BDJ şubesi "Teknik Hizmefin tersine- resmen "Barbarlığa karsı savaş

gruplarrnm resmi eylemliliği ön plana geçiyordu. Ellili yılların sonuna kadar, DDR'den "akiif

kurtuluş" için daima radikal eylem biçimleri gündeme getirildi ki; köprülerin uçurulması gibi

sabotaj eylemlerinden sanayi casusluğuna kadar. Başlangıçta "Barbarlığa karşı savaş grupları"

Amerikan makamları tarafından olduğu kadar Almanlar tarafından da finanse edildi. Sonunda ilkin

1959'da soğuk savaşın çoğu acemice öne atılan cephe organizasyonu, rüşvetçilik yüzünden aparat

olarak bizzat CIA için hiç de taşınmaz hale geldi.

ve "Bay Küpp" (Tüm Alman Sorunları BakanlığO'e yardım ediyordu.

16 Martta Wiesbaden'den tekrar bir yazı geldi: Bunda BDJ'nin "eyalet gençlik

yönetim? hakkındaki faal soruşturmacı Bodo Reinhardt açıklıyordu: "R.

sağlamdır. HJ- sürgün önderi ve eyalet yönetimi aracılığıyla esas olarak suç işlemiştir."

4 Nisanda Köln'de özellikle "iç bölge eylemi" hakkında ilk rapor ortaya çıktı. Rapor

"X Gününde (eyalet topraklarına saldırı)BDJ'nin hazırlanmasını" içeriyordu. "X olayında" BDJ'nin

yeraltı faaliyetine geçmesinin zorunluluğu, eyalet yönetimine haber veriliyordu. Batı

ittifakı savaş önderliği, ötekilerin yanında "Amerikan telsiz telgraflarının eklemlenmesi"ylc

yardıma koşuyordu.

Haber servislerinin şaşırtması gittikçe yoğunlaşıyor, karmaşıklık da büyüyordu.

"BD/'nin federal önderlikteki ilgili kişiliklerinin Do-ğu'yla işbirliği "fikri eyalet dairesine"

zaman aralığı getirdi: Bu, daire için özellikle telaşlandırıcı sanı, Doğu'yla kontağı olan

iki BDJ eylemcisini hoşnut ediyordu. Bu iki eylemcinin ana babası "bölge"d& yaşıyordu,

ama daha sonra oğullarının faaliyetleri yüzünden Batı'ya sürülmüşlerdi.

BDJ önderine karşı bir ihbarda bulunması yüzünden soruşturmalarla, yetkililer

öteki enformasyonları, özellikle BDJ önderleri Paul Lüth, Heine Schlipplack, Erhard

Peters ve Gerhard Bischoff hakkında kişisel bilgiler edindi. İhbarlar -suistimal şüphesi

yüzünden- zanlılar için hiçbir takibatla bulunulamıyordu, Lülh'e karşı evlenme

54

vadederek dolandırıcılık yapması yüzünden bir ihbar geçici olarak işleme konulmuştu.

Birkaç ev aramasıyla devlet koruması için yararlı malzeme gü-nışığına çıkarıldı.

"Suçlamalar da böylelikle kanıtlanabildi, ki bir yaşam biçiminin yönetim kurulu üyesini manevraya

sürükledi, başvurusundan hiç söz etmeden". BDJ saflarından gelen tebligaün dinlenmesinden

Hessen Anayasa Koruma Dairesinden 9 Nisan 1951 tarihli bir rapor tekrarlandı. Bu

raporda şöyle deniliyordu: "Şimdiye kadar yeni PKV'ler satın alındı ve üç konut inşa edildi."

Frankfurt Cinayet Polisi ayrıca Bad Hamburg ve Wiesbaden'deki özel garnizonları yoğun

şekilde ziyaret etmeye çalıştı. "Kasa revizyonuna şimdiye dek hiç rastlanmadı. Kasa Schlippleck,

Peters ve Lüıh'ün elinde bulunuyordu (... ) Nakit para ödemeleri Lüth aracılığıyla yapılmak zorundaydı."

Yetkili memurlar ilk kez, üyelere yapılan ödemelere ilişkin açıklama yaptılar. Resmi

görevlilerin dışında BDJ önderlerine eyaletten 17 bin kilometre uzağa gidiş ödemeleri

yapılıyordu. Görgü tanıklarının ifadesine göre; "685 üyeden aşağı yukarı 32si esas

olarak faaldi."

Birinci başkanlardan Heinz Schlipplack'm verdiği personel sayısı, sorgulaması

sırasında sürdürülen takibatta bulunmuştu: "1929'da Reichswehr (İstihbarat Bölümüne)

gönüllü olarak katıldı. Savaşın sonunda

istihbarat Bölümünün üsteğmeni oldu. 3JI.1949'da Hers-felddeki Rus askeri

tutsaklığından kurtuldu. 1950ye kadar Ren West-falyada hayat sigortası temsilciliği

yaptı. Temmuz 1950de BDJde esas faal elamanlardan biri oldu."

Paul Egon Lüth'ün devlet korumacıları arasında Peter Bor takma adını kullanması da

ilginçti. Genç yazar Federal Alman Gençliği içinde özellikle öne çıkan bir figür haline

gelmişti.

55

"DÜŞÜNSEL FÜHRER"

Spiegel, 6 Ağustos 1986 Çarşamba günü bir kalp krizinden ölen eski "Gençlik

Önderi"nc tanrıdan rahmet diliyordu. Paul Lüth, hakkındaki magazin haberin 30 satır

uzunluğundaki anma yazısı, "Ya-zar"m savaş sonrası eylemleri Jıakkında da ayrıntılı

bilgiler sunuyordu. Anma yazısını gerçi SpiegeTm, biyografik notların 1951'deki 3 ncü

baskısından aldığı anlaşılıyordu. Sadece sonraki başarılarıyla desteklenerek şöyle

tamamlanıyordu yazı: "Yirmi yıl boyunca öğleden önceleri Kuzey Ren Rengshausen de köy

doktorluğu yaptı; öğleden sonraları da nefis kaleme alınmış diziler, öfkeli polemikler ve her yıl en

azından bir kitap yazardı. Kitaplar genellikle günlük yaşam, işdün-yası, tıp tarihi, eczacılık, genetik,

jeriatri, Alman şairleri ya da Japon lirik şiiri üzerineydi. Ama daima tekrar tekrar hekimlik

sanatındaki hokkabazlıklar üzerine olurdu. Tüm kitaplarının baskı sayısı bir milyonun üzerindeydi."

Spiegelm saygılı kişisel kronolojik bilgi aktarımı sürüyordu: "Federal Alman sağlık

kurumları hakkında zengin bilgisi, bazı kereler öfkeli tahlilleri (...) kızgın cücelerin kinlerini

kabartıyordu, fakat sosyal tıpla ilgili iki fahri profesörün ve nihayet kamuoyunun etkisinin Lüthün

savaş sonrasında yazar ve gençlik önderi olarak doktorluğa dayalı katkısı ile unutulmayan bir

hizmet sunmuştur."

Kitap yazan dostları, Paul Lüth'ü ilk geliştirenler olmuştu. 192/51/ V-RI tarihli 9

Nisan 1951'de hazırlanan Wiesbaden Eyalet Anayasa Koruma Dairesinin bir raporunda

yeni yayınlanan kitaplan sayılıyordu. Konularına göre kitaplann dökümü şöyleydi:

"ilkbahar, Kılıçlar, Kadınlar" (1942), "Japon Felsefesi" (1944), "Yazarlığın

Tarihi" (1946), "ipek Gibi Ay" (1947), "Başlangıç" (1947), "Düşünce ve Şiir"

(1947 ya da 48), "Alfred Döblin'e Armağan" (1948), "A/editasyonlar"(1948),

"Halderle Konuşma" (1950)

Spiegelin yazısında "şahsın" gazetecilik deneyimlerinden de söz ediliyordu: "1949'da

Frankfurther Allgemeine Zeitung'un dizi yazılar redaksiyonunda gönüllü stajyer olarak

çalıştı."

Bundan, aynca Devlet Koruma Protokolünün soruşturması, Paul Lüth'ün palavracı

olarak rol oynadığı bazı saçmalıktan ortaya çıkardı.

56

20 Haziran 1921'de Potsdam'ın Perleberg'inde dünyaya gelen Lüth, Mayıs 1952'den

itibaren ilk BDJ Gençlik önderliğinin fonksiyonunu yerine getirmeye başladı, önce

yaşamını tümüyle düzene soktu: Ortaokulu ve liseyi doğduğu kcnue okudu, 1940

ilkbaharında okulu bitirdi. Bundan sonra hemen, artık savaşan Hitler'in

Wehrmachl'inda askeri hizmete koştu. Bir mide rahatsızlığı yüzünden 1942'de askeri

hastaneye yatmak zorunda kaldı. Bu sırada daha sonra evlenecek olduğu kadını tanıdı.

Paul Lüth, 8 Mayıs 1943'de kadından evlenme için 'evet' sözünü aldı. Lüth'ün ordudaki

son hizmet grafiği, sıhhiye astsubaylığı oldu. Rostock Üniversitesinde üç sömestr tıp

okudu. Savaşın sonunda artık Wehrmacht'ta değildi, çünkü mide rahatsızlığı yüzünden

1944'de ordudan çıkarılmışü.

Hessen Anayasa Koruyucuları araştırma raporlarında Lüth'ün tıbbi kariyeri

hakkında karışık (mide bulandırıcı) şeyler yazdılar: "Perleberg askeri hastanesinde Lüth,

1944den itibaren sıhhiye hizmetinden ayrılana kadar çalışmak istedi ve orada Poznandaki hükümet

yetkilileri tarafından tehlikeli biri olduğu kabul ve tasdik edildi. Lüth, Nazi Doktorlar birliğinin o

zamanki başkanı Dr. Wilke'yle tanıştı. Lüth, Rusya üzerine yürüyüş sırasında ilaç yüklü kamyonlarla

Elbe üzerinde gidip gelirdi."-

ikinci Dünya Savaşından sonra Lüth'ün kişesel yeniden başlangıcı, tıp öğreniminin

karşısında daha sonraları olabildiğince isteksiz davrandığı açıklandı: "L. 1945 yazında

Waldorf ta oldukça tantanalı Dr. Lülh'e dönüşlü. Ordaki kaymakamlık makamında sözleşmeli doktor

olarak bir göreve alındı ve bu görevde de kaldı. Poznandaki yaşamı boyunca tıp doktoru unvanını taşıdı.

1. 12. 1945den 31. 8. 1946'ya kadar kaçak doktor olarakfaaliyet gösterdi. Doktorluk bilgisinden

duyulan şüphe üzerine görevine son verildi."

Lüth, sadece akademik hayatında biraz gevşeklik kazanmakla kalmadı, mesleki

düzey olarak da genellikle, doğum tarihinde iki yıllık geriye gidişle beklemeye geçti.

Lüth'ün politik gelişimi savaştan sonra özel bir seyir izledi. Önceleri "spiritus

rector" (Araştırma Raporuna göre) olarak "Federal Alman Gençliği"vâ en azından hiç

zahmetsiz inşa etti. 1952 Mayısına dek birliğin resmi önderliğini yaptı. Politik

muhalifliğini de tescil ederek... 1946 yılı başlarında Waldorf ta KPD'ye (Alman

Komünist Partisi), bir fıraksiyonu olmaksızın girdi. İçişleri bakanının raporunda bu

angajman hakkında şunlar yazılıdır "O, formasyon kurslarını yönetti ve bu partinin üyelerine

Marksist Leninist konferanslar verdi. KDP tarafından resmen çıkarılmadan, parti üyeliğinden Waldorf

tan ayrılırken otomatik olarak kendisi çekildi."

Mesleki ve politik yönelimi de en azından bir problem oluşturuyordu. Paul Lüth,

şahsi gücünü her keresinde yanlış kullanmıyordu,

eğer gözünün önünde bir hedef belirmişse... Alman Gençlik Birliğinin "propaganda

şefliğinden, sadece resmen altı ay görevde kaldığı "Teknik Hizmet" gizli birliği

keşfedilene dek. Daha sonraları bazı silah arkadaştan liderlik stilinin oldukça sert ve

otoriter olduğunu rapor edeceklerdi. Lüth'e karşı yürütülen daha sonraki hazırlık

soruşturmasında Frankfurt savcısı tarafından gösterilen tanıkların anlattıklarına göre;

"BDJ örgütü, dışarıdan bakıldığında demokratik bir düzen içinde olduğu görülen, ancak önemli

sorunlarda birlik önderliği tarafından, özellikle birlik önderliği üzerinde büyük etkisi olan Paul Lüth

tarafından emirler veriliyordu. Çünkü parasal sorumluluk ondaydı. Onun arzusu mali araçları

57

elinden çıkarmamaktı."

BDJ'ye transferlerin yaşandığı 5 Ocak 1953'de Emst Heider adındaki bir BDJ

"yoldaşı" Baden -Württemberg BDJ- eyalet birliğinin başkanlığına bir mektup yazarak

Lüth'ün birliğin paralarıyla sıvıştığını açıkladı. Skandal örgütün namuslu ve sadık

angajmanı Heidcr liderleriyle şöyle hcsaplaşıyordu: "Her keresinde sizlerden biri, bir Paul

Lüthün ahlaki yaşam biçimini uyguladınız. Biz ayda iki kişi bir araya gelemezken, her gece

Frankfurt'un pahalı gece lokallerinde ya da kumarhanelerinde niye ayyaş geziyordunuz?" Düşünsel

önder (führer) örgüüenme ve propaganda niteliklerinin ne değer taşıdığı konusunda

hiçbir fikir ileri süremiyordu. "Lüth için her işin başı paraydı" diye yazıyordu BDJ üyesi

Heider: "Tüm incelikleriyle, yüksek konforlu bir konut; doğal olarak bir adam için mutlaka gerekli,

'ölçüleri belli' hali vakti yerinde evlerden bir kadın arkadaş (...) Ülke içinde pahalı iş ve tatil gezileri

ve hem de uçakla." Lüth, o zamanlar böylesi durumlarda, daima Mercedes 170 S marka

zarif bir otomobil kullanırdı.

Görgü tanıklarından biri Lüth'ün karakterine ilişkin, özellikle güçlü bir ışık yaktı.

Crististel ve Wilhelm Kohl çifti, Aralık 1952'de savcılık önüne çıkarıldılar. Onlar,

özellikle Demokratik Almanya Cum-huriyeti'nde büyük riskler alan BDJ'nin resmi

araçlarının dışında, kadın ve erkek taraftarlarının ilişkilerindeki insafsızlıktan söz

eltiler.

"Demokratik Kültür Birliği" bölge sekreteri olan Wilhelm Kohl, Demokratik Almanya

Cumhuriyeti'nden kaçmak zorunda kalmıştı. "Çünkü, BDJ'nin Haziran 1951'deki enformasyon

raporunda bölgenin Demokratik Kültür Birliği çalışması hakkında gizli bir rapor ortaya çıkmıştı."

Rejime karşı faaliyet gösteren öteki anti komünist savaşçıla-nn yaptığı gibi Kohl,

böylesi yayınlarla aşınya kaçmıştı. Kaçışı sırasında kendisini bekleyen bir çocuğuyla

karısını bile geride bırakmıştı. Lüth'ün okul arkadaşı ve Teknik Hizmet önderlerinden

Erhard Peters;

"Onu, bölgesinde eski mesleği olan askerliğe çağırdı. Onu telsizci yapmak, telsiz telgraf eğitimi

vermek istiyordu." O, daha sonralan da

"önderlik nitelikleri"ni göstermek için arkadaşlarını aradı. Wilhelm

Kohl, kaçışından sonra aynı zamanda Berlin BDJ sekreterliğinde Lüth'ün asıl temsilcisi

olarak "direniş çetelerinin üyelerini" çekip çevirmek için görev üstlendi. "BDJ üyelerine karşı

bu dönemde, doğu bölgesindeki direniş çevrelerini kapsayan bir tutuklama dalgası başlatıldı. Bazı

kaçak üyelerle müzakereden sonra, bölgedeki direniş çevrelerinin çalışmasını örgütsüz, güvenliksiz ve

taktik ön hazırlıklarla yapmaları kararına varıldı. Dikkatsiz şekilde yararsız bir işe girdi ve onun için

tehlikeli bir çalışma başlamış oldu."

Paul Lüth, "bölge"dcki ajanları için haberalma çalışmasındaki bu acemice çabanın

hayati bir tehlike anlamına geldiğini bilmek zorundaydı. Wilhelm Kohl'ün sorgusunda;

profesyonel olmayan cehaletin serzenişi hakkında bir kanıl bile bulundu ve Lüth Alman

Almana bildiklerini çifte bir oyun haline getirmeyi hesaplamıştı.

Kohl tarafından aynı zamanda direniş bölgesi üyelerinin sayısının dökümü istendi.

İlk direnişlerden sonra Lüth, bu titiz listeyi yaptı. Az sonra, 1951 Temmuzunun

sonunda Demokratik Alman Cumhuriye-ti'ndeki bu direniş çevresinin aşağı yukarı 40

üyesi tutuklandı ve çoğunluğu ağır cezalara mahkum edildi. Kohl, protokolü şöyle

58

anlatıyordu: "Ağustos başında Lüth, bu tutuklamalar yüzünden Berlin e geldi, listeye göre yapılan

soruşturmada Frankfurt'tan yanında getirdiğini anlatarak açıkladı -bu bozukluk sonraları hiçbir

zaman bulunamayacaktı." Küçük bir avuntu olarak BDJ önderliği tutuklu taraftarları için,

Berlin'den bir kereye mahsus 800 mark göndermişti. Kohl savcıya bunun sadece 270

markının harcandığından söz etmişti. "Geri kalanı kaybolmuştu."

Kohl ve Klaus Rost adında bir diğer BDJ'li Lüth tarafından BDJ'den aülma işinde

birlikte çalışmaya sokulmuştu. Çünkü direnişçilerin listesinin yayınlanmasıyla ilgili

notlardan birinde Lüth olayın sorumluluğunu almak istiyordu, ki içlerinde "biraz

süzgeçten geçirilecek" kişi bulunuyordu. Lüth'ün okul arkadaşı Peters, Wilhelm Kohl'ün

çok esaslı bir nedenden ötürü yaka-paça kapı dışarı edildiğini açıkladı. Yargısal

tanıklığın tutarlılığından duyduğu korkuyla Kohl, Peters'le konuşmalarını reddetti.

Peters; "BDJnin yanında bir örgüt kurmuştu. Esas olarak subayların emri altında bulunuyordu. Tek

yürürlüğü sadece düzen, disiplin kurabilmekti, bu örgütün varlığı tehlikeye düşerse (... ) Peters, bu

ilişkide en azından vatan hainlerine karşı başka araçların da kullanılmasının mümkün olduğunu

söylüyordu. Ben hemen hemen söyleyebilirim ki; bu ilişkide "davadan döneni vurmalı" sözcükleri de

kullanılıyordu.

Kohl'ün karısı Christel bu olay üzerine çok açık bilgiler verdi. Aynı zamanda

direniş çevresiyle ilişkileri olan bir tanıdığı tarafından Temmuzda ziyaret edilmişti. Bu

kişi daha sonra Brandenburg hapishanesinde 25 yıl zorunlu çalışma cezasına mahkum

edilmişti. Christel,

Kohl'e Demokratik Alman Cumhuriyeti'ndeki kadın direnişçilere Berlin'deki

kocasından selam getirmişti ve kendisine demişti ki: "Lüthle

bir anlaşmazlık yüzünden BDJden çıkarıldım." Savcıya somut olarak

şunları söylemişti: "Kocam 'katledin'emriyle tehdit ediliyor." Aynı şekilde

Klaus Rost da 'katliam'dan söz ediyordu: "BDJ önderinin bana

yaptığı bilinen haksızlıklar yüzünden böylesi bir muameleye maruz

kaldım." .

Bunların sadece bir gözdağı olup olmadığı ya da ciddiyetinin olduğu o kadar önemli

değil. Paul Lüth, her keresinde bu tür olaylardan sonra bir ay hazırlanıyor,

olabildiğince anlaşmazlık çıkarıyordu. "Paule ait" yazılı bir evrak çantasında

soruşturmacılar, 3.9.1952 tarihli bir not buldu: "Burada 7.65 mm kalibrelik 946330 numaralı

50 fişekli mavzer silahının teslim alınmasıyla meşgul oluyorum." Gerekli silahlar Aschaffcnberg

yöresi kaymakamlığına ulaştırıldı. 20 Eylül'deki dilekçesinde "sayısız yayınlara"

dayandırmıştı, "Stalinistlerin çıkarlarının esas merkezine ne yazık ki" düşmüştü. Aynı zamanda,

uygun bir referansla hareket ediyordu: "Devlet sekreteri Bay Dr. Lenz bana yeniden kısa bir

yazı yazdı, bunu ben her zaman severek taşıdım. Alman Gençlik Birliğinin çalışmasında Federal

Hükümetin anlamında ifadesini bulacağına güveniyorum."

Paul Lüth'ün pek çok yazısı, karekteristik değerde bir yazıydı. Silahların çıkarları

hakkında çok açıklayıcı oluyordu. Öteki kitaplarının tersine bu yazıları sadece çok

sınırlı bir okuyucu çevresini düşündürüyordu.

"YURTTAŞ VE P A R T İ Z A N " - S I K I G İ Z L İ L İ K

59

Küçük, elde taşınacak kadar, 75 sayfa hacminde, ceket cebine sokulabilecek "X

olayı"nfrd doğru davranış va'zeden küçük bir incil denilebilir. Paul Egon Lüth'ün

muhtırası bir tür "Kent Gerillasının El Kitabı" benzeri bir şeydi. Tersine çevrilerek politik

işaretler de denilebilir.

"Yurttaş ve Partizan"ın çeşitli dillerde ikinci başlığı da bulunuyordu: "Direnisin

Dünü, Bugünü ve Yarını Üzerine". İçindekiler, mevcut dünün ideolojik hazinesinden

kaynaklanıyor. 1951'de yayınlanan cep kitabı Teknik Hizmet'in yoldaşları için politik

rehber ve stratejik doğru çizgi olarak geçerliydi. Teknik Hizmet savaşçılarının,

beklenen yeraltı savaşının büyük gününde ideolojik inşa ve içeriksel hazırlıkları sadece

birkaç sayfalık kağıtla vurgulanıyordu: Lüıh'ün stratejik makalesi (incelemesi) ve

Lüth'ün dilini ve üslubunu açıkça belli eden pırıltısı "sıkı gizlilik muhtırası" yiı. "Direniş

Faaliyetlerinin El Kitabı" olarak planlanmıştı. Fakat sonradan numaralandırılmış baskılarının

mürekkebiyle sadece Teknik Hizmet kadroları için yazıldığı anlaşılıyordu.

BDJ'nin tüm öteki yazılan piyade askerleri için, Alman kitleler için, vatansever

gençlik için yazılmıştı: "Enformasyon hizmeti", broşürler, bildiriler.

"1939dan beri dünya, totalitarizme karşı kesintisiz bir savunma savaşı içindedir." diye

başlıyordu BDJ ideologu Paul Egon Lüth, ilk bilimsel incelemesine: "Elinizdeki kısa yazı,

tarihsel ya da diyalektik eksiksizlik kaygısı gülmeden yolgöstericilerin bazı bakış açılarını açıklamayı

denemek istemektedir."

Genç yazar bundan sonra çok çabuk soruna yaklaşıyor; politik muhalifi (siyasi

hasmı) muhtırasında kısa ve kestirmeden tanımlıyor: "Sadece güç (iktidar) barışı getirebilir,

1939dan beri kesintisiz zenginliğini artırmaktadır. Sürekli yeni ilhaklarla: Sovyetler Birliğil". Burada

tüm yurtsever Alman yoldaşlara büyük görevler düşmektedir: "Faaliyet burada savaş

önderliğinin yeni tarzıyla ilgilidir. Tam da askeri hazırlık, yürüyüş ve planlama gibi. Eğer biz bu

programı yürütmek ve uygulamak istiyorsak, savaşın dolaylı tehdidi altında olduğumuzu söylemeliyiz ve

söylemek zorundayız. Fakat Batıdaki hayatın gerçekliğine bir bakış Bau Almanya'da,

Fransa'da, İngiltere'de ya da İtalya'da olsun olmasın, İsveç'te ya da Amerika'da olsun

ya da olmasın bunu çok açık şekilde görürüz! Dünya bolşevizminin besinci kolu faaliyette.

Bundan dolayı savaş, dünya bolşevizminin tehdididir. Tüm politik planlar ve gayretler bu inatçı

gerçeğin dersini gözönüne almak olmalıdır." (Orji-nalde altı çizilmiş).

"Cephesiz savaş"ia, "düşmanın cephesi bölgemize derinliğine uzanıyor! Muhalifler sadece

ceplerindeki parti kitabıyla komünistler değildir, aynı zamanda yurttaşımız "kripto-komünistlerdir"

de. Bunlar -çoğu kezfarkedilmezler- Sovyetlerin parti yandaşıdırlar." Ve her gün BDJ'nin şef

ideologları Doğudan düşman saldırısı bekler: "öyleyse X olayı her zaman tehdit etmektedir.

Bu düşman tablosunun mantığı: "Bu olayda sadece, her zaman için hazırlıklı bulunulur."

"Vahşi keskinliği içindeki ilişkiler" diye yazıyor, "Yurttaş ve Partizan" arasındaki farkı

vurgularken: "Yurttaş mülkiyetine bağımluiır, yurttaşlığı mülkiyetinin elinden alınışıyla son bulur.

Partizan hükmedendir: O, çöküşü, yıkılışı üstünlüğe çevirir: Bizim ne yaptığımız sadece bunların

tümüdür- Partizanlar kurtuluşun kay ıhıdır. (...) Partizan yasadışıdır. O, bu nedenle mutlaka savaşçıdır.

Onların güvenlikleri sadece kendileriyle bağımlıdır. Doğru ilişkiler, kapalılık, dayanıklılık. Partizanın

hiçbir yardımcısı yoktur, O, doğrudan tanrıya bağluiır!"

"Xolayı"nĞa, bu yeni tanımlamalanyla "özgür dünyanın yurtseverleri" "ülkelerin üzerini bir

ağ gibi kaplayan gizli topluluk" oluştururlar. Verimsiz cntcllektücl tartışmalardan başka bir

60

şey olmayan hiçbir masabaşı toplantısına katılmazlar. Fakat köşesinde duran dağ

ayakkabısına bakarlar ve bilirler ki; X olaymda yola düşeceklerdir ve ilk savaşan kalabalığa

katılacaklardır."

Pasif direniş zamanında da, "erkek ve kızkardeşlerin demirden perdelerini" açmalarına

yârdım ederler. O zaman aktif ve açık direniş anı gelir. Sonunda eski yoldaşların saati

çalar: "Çaprazlanmış ve gerilmiş-se o zaman açık direniş başlayacak demektir: Partizan sahneye

çıkar... "

" Y Ü K L Ü B Î R DAVA"

1949 sonbaharında Pual Egon Lüth, Frankfurt Allgemeine Zei-tung'un dizi yazılar

redaksiyonunda gönüllü stajyerken "yüklü bir davadan söz etli: "Son savaştan çıkıp gelen genç

insanlar (ilk planda subaylar) halkın sağlıklı esas cevheri olarak örgütlendiler". Eski subayların

"reorganizasyonu" bir "savunma hizmeti" inşasının temel aşamasındaki amaca hizmet

ediyordu. Bu insanlar "Bir Rus işgali ya da bir içpolitika krizi durumunda kadro oluşturmak için

yedekte tutulacaklardı. Kısa zaman içinde seçkinler olarak artık yeniden duruma egemen

olacaklardı."

Bu karara Hessen İçişleri Bakanının raporunda BDJ kuruluş aşamasının

hazırlıklarında yer verilmişti. Bir partizan örgütlenmesi fikri de başlangıçta böylece

gündeme geldi. Hatta finanse edilmesi, bu noktada gündeme getirildi: "O -Lüthkatılanlardan

düzenli olarak aidat alıyordu, böylece kasa da eline geçmişti."

Aşın sağcı araştırmacı Dudek ve Jaschke; biri açık, resmi; diğeri arka planda gizli

bir birlik olan ikili oynayan gençlik örgülünü ortaya çıkardılar. Bunlar bilinçli bir çifte

strateji uyguluyorlardı: "Birlik bölümü (BDJ'nin kendisi) ideolojik hareketlilik, yurttaşların birlik

yandaşı olmalarının propagandasını yapmak fraksiyonunu yerine getirecekti; diğeri de BDJ den

kaynaklanan gönüllü partizanların örgütlerinden biri olan Teknik Hizmet "Xolayı" bir hazırlığın

militarist strateji için ideoloji oluşturacaktı."

Her iki birliğin örgütlenme yapısı birbirine çok benziyordu. 23Haziran 1950'de

"uzun süredir tanınanların arasından bazıları ve özgürlüğüne kavuşan kimselerin bir

bölümü" Frankfurt'ta Feldberg Strasse 13'de Alman Gençlik Birliği'ni kurduklarında,

sonradan Teknik Hizmet'e verilecek olan bir birlik binası yaptılar. İlk saatlerin dört

yönetim kurulu üyesi; Schlipplack, Peters, Bischoff ve Waldow tarafından bir ideal

şemaya göre "gençlik birliği" planladılar. Tüm ülkeye yayılacak olan bir birlik şöyle

oluşacaktı:

Ana Bölümler

1.Politika

Alt Bölümler

7.Politika

8.Bağlantılar

c) Kültür faaliyeti

61

d) Propaganda

e) Basın

f) Muhalefet

II. Örgüt a) İnşa ve fonksiyon

9.Kartotek

10.Personel kontrolü

11.Rapor düzenleme ve istatistik

12.Kurs ve kamp

13.Toplantılar ve konferanslar

III. Yönetim a) Kasa, bütçe

14.Örgütün ihtiyaçları ve özel mülkünün idaresi

15.Sevkiyat (posta vs.)

IV. Gençlik Sorunları a) Öteki gençlik birlikleri

16.Gençliğin sağlığı ve hukuku

17.Okul ve eğilim sorunları

18.Yüksek okul eğitimleri

V. Sosyal faaliyetler a) Sovyet işgal bölgeleri için yardım

19.Yoldaşlıklar yardımı

20.Gençliğin refahı

"özel görevlerle (If-Muhalifler)" Frankfurt'lu Lothar Cziharz yükümlendirildi.

"BDJ'nin esin kaynağı" Paul Egon Lüth, başlarda örgütün yöneliminden alındı ve özel politik

önderlikle sınırlandırıldı. Lüth'ün pozisyonu hakkındaki araştırma raporu şöyle diyordu:

"Kuruluş toplantısında o, arkadaşı Reemtsma'dan mali yardım istediğini, nereden satın aldığını

bilmediği l\kg. Morphium aldığını belirtti." (O, tütün kralı Philipp F. Reemtsma'yı

kastediyordu).

Birleşmiş kitle örgütleri başlangıçta üyelerinin ayrıcalıklarını şöyle

kurala bağlamışlardı: "BDJdeki üyelik, altı aylık bir hazırlık döneminden

sonra başlar; önşart anti-totaliter tutumda olmaktır. Tüm üyeler

sürekli kontrol altında bulundurulacaktır. Yeni esas çalışma

arkadaşlarına başlangıçta "gizli personel soruları" yöneltilecektir.

(... )

Birliğin finansmanının sergilendiği bakanlık raporu ilginçti. Mahkeme kütüğündeki

kayıtlarda, birlik önderliğinin bağışlardan kaynaklanan 1.7 milyon markı birliğin

ihtiyaçlarına harcadıkları görüldü.

"BDJ'nin finansmanı, BDJ eyalet önderliğinin 18 Aralık 1950'de Frankfurt'da gizli bir

görüşmeden, nasıl duyulduysa, ilk planda ve Amerikan gizli servisleriyle sıkı işbirliği içinde önemli bir

çevreden başarıyla sağlanıyordu." Lüth'le Peters arasındaki konuşmalardan

"aracı Dr. Walter (takma addı)"d&n yola çıkan bir araştırma "Dr.

Walter'in üzerinde bir Amerikalının (Mr. Selby) bulunduğunu" ortaya çıkardı. Gizli görevli Mr.

Selby "büyük dost" büyük Siegfried' ya da sadece "Siegfried" olarak adlandırılıyordu.

Muhasebeye atananlardan biri olan Lüth ve Peters 'kasa avcısı"olarak da biliniyorlardı.

Özellikle aracının "BDJnin finansmanını" Amerikan sermayesiyle çalışan ve Amerikan ordu

62

makamlarının üzerinde özellikle etkili olan firmalardan başarıyla sağlanması ilginçti.

Finansörlerin içinde Coca Cola A.Ş., hatta tanınmış Amerikan firmaları Bosch,

Salamander ve Rcemt-sma bulunuyordu. Tüm Almanya sorunları ve Federal İçişleri

Bakanlığı için federal bakanlığın bütçesinden taşıma aracı olarak da yararlanılıyordu.

"Her keresinde" diye vurguluyordu araştırma raporu: "BDJ tarafından ve federal önderliğin

üyeleri tarafından da üye sayısına ilişkin hiçbir bilgi vermiyorlardı. Böylece güçlü ya da çok zengin finans

kaynakları öğrenilemiyordu." Ağustos 1952'deki bir genelgeden ("sadece personele! Çok

gizlidir!") rapor şunu ele alıyordu: "Aşağı yukarı 1952den beri BDJ açıklığa zorlanıyor, hazır para

tulumluca harcanıyor; birliğin artan ölçüde Alman para kaynaklarına yöneldiğinin işaretleri de daha

çok artıyor."

Örgütün gizli konturları hızla gelişmeye başlamıştı. Örgüt inşasının ikinci

aşamasında örnekler şöyleydi: "önemli kaynaklar, sadece posta değil, aynı zamanda kurye

yollarını gerektiriyordu. Ağır malûllerden ya da kız çocuklarından kurye olarak yararlanılabilir. Sağlıklı

erkekler, Bolşevizme karşı aktif mücadele için hazırlanmak zorundadırlar. Kuryeler için olağanüstü

gizlilik esastır, özellikle Rusların işgal bölgelerinde her türlü kötülüğün başlarına gelebileceğini

hesaplamalıdırlar."

BDJ önderinin bu her zamanki sloganıydı: "Herkes BDJnin yeraltı ve sabotaj

hareketlerine, her an girecekmiş gibi hazır olmalıdır. BDJ örgülü sadece bu konularla dolaylı olarak ne

yapabileceğini bilen insanlar tanınır,"

Özel bir savunma savaşı için inşanın ilk işaretleri Ekim 1950'de Bremer eyaleti

anayasa koruma dairesince alındı. Mensupları bulunup çıkartıldı: "Bremendeki Alman

Partisinin yönetim kurulu üyesi Heinz Hoffmannin BDJ üzerinde büyük etkisi bulunuyordu. Çeşitli

Bremer örgütlerindeki Komünist Partisi üyelerinin listelerini elinde bulunduruyordu." Bir "Alman

Partisi Arşivi" BDJ eyalet önderliğinin binasında ele geçmişti. Personel ve arama kartları

BDJ önderlerinden Hoffmann ve Eugen Schade'nin elinin altında duruyordu.

Bu "Arşiv"in kuruluşu için gizli servislerin ilkelerinden ve perso nel çalışma

biçimlerinden yararlanıldı. Birlikte çalışmalar için önderliğin temel ilkelerinden "need

to know" geçerliydi, yani işi zorunlu olarak neyi bilmeyi gerektiriyorsa, sadece onu

bilmek. BDJ'nin belgecileri "sadece kendi sorunlarının alanını bilirler, ancak

davanın özel hedefini' gözetmezler. Ayrıca Hessenli aracılara "eski tanınmış Gestapo sefi Herrlein

anonim çalışmasını (ağırlık noktası: Sol partiler) anlatmıştı.'Alman Partisi'nin BDJ'nin

dostlarıyla nasıl bir "baraj hareketi"oluşturduğunun araştırılması, Alman Gençlik Birliği

önderliği için de yeni bir şey değildi. Ocak 1951'de Erhard Peters bir Bre-merli BDJ

liderine "gizli, ağır bir görev altında bulunduğunu" açıklamıştı: "Federal Almanya'nın Ruslar

tarafından muhtemel bir işgaline karşı partizan savaşının hazırlanmasına üç yıldan beri katılıyoruz.

BDJ bu konuda yararlanılacak insanlarla sürekli bağlantı halindedir. Paramiliter ve ajitatör olarak

eğitilip ülke dışına göndermenin yolları aranmaktadır."

Mart 1951'de ilk kez, bir "Teknik Hizmet"in kurulduğu deklare edildi: "tç

huzursuzlukların yatıştırılmasındaki önlemler hakkında bir yazı BDJ önderliğinde kurs için

hazırlanıyordu."

63

L İ D E R L E R T A K I M I

Karlsruheli sade bir BDJ üyesi Emst Heider'in şikayet mektubu; BDJ ve Teknik

Hizmct'in hemen hemen tüm önde gelen fonksiyoner-lcrindc büyük bir problem yarattı.

Köklerinden kopan savaş sonrası gençliğin iç çelişkilerinin giderilmesi için, kişisel

uyum merkezi ana noktayı oluşturuyordu: "Okul, Hitler Gençliği, askeri birliklerde ağır

görevler, 17 yasın delikanlılığıyla savaşa gönüllü olarak katıldığımda; devlet aygıtının sessiz bir uydusu

olmuştum -düşünmeye çok az zaman kalıyordu- başarılı bir adam olduğuna inandığım Führerin benzer

olanaklarından yararlanmak uğruna pek çok hata isledim. İlkin tümüyle herşey koptu. (... ) gözlerim

açıldı: Biz dehşetli bir şekilde kötüye kullanılıyorduk.' Bu yüzden (...) gücümün ve deneyimlerimin

farkına vardım, bundan sonra Alman Gençliğinin tekrar bir diktatörün oyuncağı olmasının önüne

geçmek istedim. BDJ bana aynı platformu kullanıyor gibi geliyor."

Sosyologlar bu fenomeni "relatif deprivasyan" olarak adlandırıyorlar: Faşist

egemenliğin bilişinden sonra, birdenbire Nazi sistemindeki gençlik, tüm sosyal koşul ve

ideallerin yükünden kurtulmak için sağlam bir tulum ve açık bir çizgi benimsedi. Tüm

politik ve toplumsal normlar parçalandı, yetişmenin, eğitimin eski mercileri yok oldu.

Aşın sağcı araştırmacılar Peter Dudek ve Hans -Gerd Jaschke "Federal Almanya'da

Asın Sağın Oluşumu ve Gelişim? (Opladen, 1984) kitaplarında; BDJ'nin önder kadrolanndaki

bir fonksiyon üstlenmenin yanında, bir gençlik birliği için 30 yıldan daha fazla

bulunmalarının hiç de tipik olmadığını, bunun güçlü sosyal ve ideolojik kökenlerinin

bulunduğunu saptadılar "Toplumsal statüde, Üçüncü Reich taki eski subay statüsü

fonksiyonlarının sadece çok az bulunması, faaliyetlerinde çok sayıda görev üstlendiklerini, etki ve

görüşlerinin olabildiğince az olduğunu... " Ayrıca bilimadamlan da; "eski subayların üstünlükleri"

1945'den sonra hiçbir zaman eski mesleklerindeki gibi olmadı. Du-dek ve Jaschke

tahmin ediyorlardı ki; "Bu fonksiyonerlerin pek çoğu 1945 kapitülasyonundan kurtulamamıştı, aynı

zamanda çöküş ve kitlesel bir yük altında bulundukları duygusu içindeydiler." BDJ'deki politik

çalışmanın yapısını "deklase cephe askerleri" ve "gönüllü kıtası mantalitesi" tablosuyla

açıklıyorlardı.

64

Savaş tutsaklığından kurtulma ya da savaşın bitiminden sonra açık kariyer

kitapları, önder fonksiyonerlerin yaşam yollarım gerçek olarak gösteriyordu. Onların

politik tutumları Batıda artık geçerli değildi. Yeni, demokratik politik bir kültüre

düşüncelerinde yabancı kalmışlardı.

"Esas /çatılanların" personel listeleri Hessen Eyaleti İçişleri Bakanlığının araştırma

raporlarında şöyle yer aldı:

Peters, Erhard: Takma adlan: Paulsen, Walter, Pusk, Bochin.

1920'de Karstadt/Westpriegnitz'de doğdu. Perleberg'de lise öğrenimini yaparken Paul

Lüth'le sınıf arkadaşıydı. "Hava kuvvetlerine gönüllü olarak katıldı ve subay oldu." Son görev

derecesi: Üsteğmen ve bir gece avcı filosu alayında bölük komutanlığıydı. Savaş

bittikten sonra, kısa süre için bir Amerikan gizli servisinde tercüman olarak çalıştı.

Savaştan sonra, bazı genç adamlar, bir işte hemen büyük kariyer sahibi oluyordu.

PeteYs için bunun tersi geçerliydi: "Bundan sonra çeşitli düzensiz işlere girip çıktı."

Rietdorf, Otto: Takma adları: Rolf Andersen ve Richter, Stiff. Teknik Hizmel'de

"Güvenlik Bölümü Yöneticisi". 1912'de doğdu. Babası gibi ressamlık öğrenimi yaptı, "ancak

sonradan pilotluğa yöneldi." Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi'ne ve Hitler Gençliği'ne

1932'de girdi. "1933den sonra Hitler Gençliği pilotlarına uçuş öğretmenliğini asıl meslek olarak

seçti. Sonunda Hitler Gençliğinin önderlerinden biri oldu. Savaş onu Afrika cephesinde buldu. 1942de

İngilizlere tutsak düştü. 1948de Britanya'dan serbest bırakıldı. 1951 başında Teknik Hizmet

örgülüne girdi."

Kleff, Friedrich Kari: Takma adı: Landgraf. 1915'de Kiel'de bir postacının oğlu

olarak dünyaya geldi. Liseyi bitirdikten sonra, piyade talimnamesi akına girdi,

yüzbaşılık rütbesiyle bitirdi. Polonya savaş tutsaklarının arasında aktif subay olarak

görev yaptı. Savaştan sonra önce duvarcılık, sonra da savunmanlık yaptı. BDJ'de

bulunduktan sonra, sonunda Teknik Hizmetin "Teknik Eğitim Yöneticisi" görevinde bulundu.

Waldmichelbach'daki partizan okulunda kurs yöneticisi oldu.

Kaufeld, Ludwig: Takma adı: Lutz Berg. Bir makine ustasının oğlu olarak 1907'de

Margburg'da doğdu. İlkokuldan sonra terzilik öğrenimi gördü. 1 Şubat 1925'de

Reichwehr'e girdi. 1934'de subaylık kariyeri* başladı. Askerlik kariyerinde hiçbir

kazaya uğramadan tırmandı: "As komutanlıktan teğmenliğe, teğmenlikten üsteğmenliğe sıçradı.

OcakI942de albay oldu." 1945 Temmuz ortalannda bir Amerikan deposunda serbest

işçi olarak çalıştı. 1950'de BDJ'ye girdi. Daha sonra Waldmichelbach'da okul ve yurt

yöneticiliği görevini üstlendi.

Breitkopf, Hans: Takma adı: Bretter. 1910'da doğdu. Aktif albay ve komando.

Beşbuçuk yıl Rusya'da savaş tutsağı olarak kaldı. Tutsaklıktan geri döndükten sonra

Bremen'de ticaret temsilcisi olarak faaliyet gösterdi. 1951 sonbaharına kadar Teknik

Hizmet'te bulundu. Raporun, asıl işi olarak dikkat çektiği "muhalif, savunmacı ve

faydacılığıydı." Kartoteksleri tutuyor ve aforoz edilenlerin listesini yapıyordu.

65

Radermacher, Rudolf: Takma adlan: Rolf Hahn ve Riedel. 1921'de Oberursel'de

doğdu. 1940'da liseyi bitirdi, bundan sonra bir panzer birliğinde bombacı oldu.

1942'de aktif teğmen, daha sonra üsteğmen. 1949 Martına kadar Rusya'da savaş

tutsağı olarak kaldı. 1951 yazından itibaren çeşitli işletmelerde ticari temsilci olarak

faaliyet gösterdi. Ağustos 1951'de Teknik Hizmet'in Hessen Eyalet önderlerinden biri

oldu. "Raporların hazırlanmasında BDJ birlik önderleriyle ve Amerikalılarla ortak çalıştı." Bundan

sonra "Saxer ve Co. NeuIsenburg" adındaki kamuflaj bir firmada çalıştı."

Schmidt, Walter: Takma adı: Schröder. 1917'de Bremen'de doğdu. İlkokuldan

sonra ticaret öğrenimi gördü, 1935 mayısında gönüllü olarak SS Emir Birliği'ne katıldı.

Son askeri hizmet derecesi albaylık-ü. 1948'e kadar Almanya'da illegal olarak yaşadı.

Ancak daha sonra Ludwigsburg'da ortaya çıktı. 1949 başlannda Bremen'e geri döndü.

Orada ticaret temsilcisi olarak çalıştı. 1951 sonbaharında Bremen'de BDJ'nin

kuruluşuna başladı.

Topp, Richard: Takma adlan: Helge Stark ve Richard Thiel.

1921'de doğdu. Latince, Fransızca, ingilizce okutulan bir Alman lisesinde yedinci sınıfa

kadar okudu. "Genç Alman Halkı "nm kurucu üye-lerindendi ve 1939'da Nasyonal

Sosyalist Alman işçi Partisi'ne girdi.

1943'de Rus cephesinin kuzey bölgelerinde yaralandı. Wehrmacht'lan üsteğmen

rütbesiyle ayrıldı. Daha sonra kısa süreliğine, Reich demir-yollannda müfettişlik yaptı,

savaş malûlü olarak "emekir oldu. 1947 yazında, Braunschweig'da Yüksek Teknik Okula

yazılarak bir süre devam etti, fakat kısa süre sonra buradan ayrılarak Göttingen

Hukuk Fakültesinde okumaya başladı. I944'de savaş sürerken bitirme imtihanı vererek

Pomeranya'ya gitti. Kendi ifadesine göre; Hamburg'da hukuk doktorluğu için tez verdi.

Tezinin konusu: "1945den sonra gençlik birliklerinin, özellikle yapısı gözönüne alınarak oluşum,

bileşim ve çalışma tarzlarıydı. Savaştan sonra politik dönüşümü çok canlı oldu:

Önce 1946'da Genç Sosyalistler'e katıldı, sendikacılığa angaje oldu, ancak hemen

Alman Partisi'nin gençlik örgütlerinden biri olan "Genç Almanlar Birliği"ne girdi. Bu "Barış

ve Özgürlük için Halk Birliğini Goebbcls'in eski emir subayı ve Nazi propagandist! Eberhard

Taubert örgütlemişti. Daha sonraki kamuflaj topluluk "Psikolojik Savaş Ön-derliği"nin bir

öncü örgütüydü. Bundeswehr'de halkın propagandif an-ti-komünist etkilenmesine

hizmet edecekti.*

1951'de Richard Topp, Teknik Hizmet'in Hamburg ve SchleswigHolstein eyalet

yöneticisi oldu. Teknik hizmetlerin "iç karışıklıkların önüne geçilmesinde alınacak

önlemler" başlıklı savaş ilanını kaleme aldı.

Baumann, Kurt: Takma adı: Bender. 1913'de Thüringcn'de doğdu. Savaşın sonunda

hava kuvvetlerinden albay olarak ayrıldı. 5 Ağustos 1945'dc Amerikan savaş

tutsaklığından kurtuldu. Coburg'da alet cdavat, sabun ve parfümeri temsilciliği yaptı.

1950'dc; savaşta silah arkadaşı olan Pctcrs'le yeniden buluştuktan sonra Teknik

Hizmct'e girdi.

Waibel, Christian: Takma adı: Weber. İlk gençlik yıllarında komünist gençlik

66

örgütlerinin üyesiydi; "Kızıl İspanyolların safında" İspanya İç Savaşma katıldı. 1933-

1943 yıllan arasında sürekli tutuklu kaldı. Yıllar sonra özgürlüğüne kavuştu. "1943'de

Gestapo'nun güvenilir adamı oldu. Sonraları Naziliğin tekrar diriltilmesinde büyük

hizmetler yapan biriydi. BDJ'nin henüz hiçbir üyesi yokken, başlangıçta Teknik

Hizmet'in eyalet önderliklerini planladı; "fakat Pcters'in bakışına göre, Teknik Hizmet

ve BDJ'yi özel çıkarları için kullandı (Üyelerin fişlenmesi ve likide edilmesi gibi).

"Prof" Hâttl, Edelwald: Takma adı: Ewald Herber. 1910'da Kö-nigswerth'dc

doğdu. Liseyi bitirdikten sonra yüksek öğrenim için Berlin ve Prag Üniversitelerinde

"jimnastik" branşında okudu. 1944'de

* Eberhard Taubert, Goebbels'in propaganda bakanlığında Yahudilere karşı propagandadan

sorumluydu. Halk mahkemesi yargıçlarından biriydi. 1942'den itibaren "Doğu bölgesi genel

rapoıtörlüğü"nün propaganda şefliğine getirildi. Savaş boyunca muazzam bir "anti-bolşevik" ve

anti-semitik propaganda makinesi geliştirdi. Savaştan sonra "Banş ve Özgürlük için Halk

Birliği"ni kurdu. Amerikan kaynaklarından ve Tüm Almanya Bakanlığından Jakop Kaiserin BDJ'yi

finanse etmesini sağladı. Bakanlığın BDJ vc "Özgürlük ve Bans için Halklar Birîigi"ne sürekli

referansları örgütlerin aküviıesini artırdı. Dellinghausen'den Dr. Ewart Freiherr finansmanı

yükseltiyordu. Eberhard Tau-bert'in Nazi geçmişi ortaya çıkınca, Dellinghausen'den gizli servis

adamı, onun eski yapısını şu sözlerle savunmaya başladı: "Taubert deneyimlidir ve biz onun hiç

yokluğunu hissetmedik." Bundan sonra Tauben, Bonn'da hiç de katlanılır bir adam değildi.

Tahranda Şah rejimi döneminde vahşi iran gizli örgütü "Savak"ın paralı danışmanı oldu. ""Banş

ve Özgürlük için Halk Birliği"ni BDTe ile sıkı bir işbirliğine soktu.

"profesör" titriyle ortaya çıktı. Savaşta Alman Wehrmacht'inda büyük oranda kutup

cephesinde bulundu. 1945'den sonra kayak öğretmenliği ve ressamlıkla uğraştı. "Asıl

faaliyet alanı 'Doğu Alman Gençliği'nin ideolojik yönetimiydi. Teknik Hizmel'in

Bavyera eyalet önderliği 15 Ekim 1952'de polis tarafından basılıp aranınca, bir

koltuğun altında o zamanki rayice göre oldukça yüksek bir meblağ olan 29.100 mark

bulundu. Bu paraların başka örgütlenmelerin finansmanında kullanıldığı sanılıyor.

Dr. Wagner, Rudolf: O zamanlar Avusturya'nın yönetiminde, 1918'den sonra da

Polonya'nın egemenliği altına giren Doğu Galiç-ya'da 1911'de dünyaya geldi. Babasının

göçetmcsiylc Romanya devletinin yurttaşı oldu. Czcrnowitz'de incile dayalı teoloji

öğrenimi gördü. Öğrenimini 1934'den sonra Almanya'da tamamlamak istedi. 1933'de

Romanya askerlerinin yanında başarıyla teğmenliğe adımını atlı. "1934'dcn itibaren

Nazi gençlik birliklerinin üyesi, 1942'den itibaren de Nasyonal Sosyalist Alman işçi

Parlisi'nin üyesi oldu. 10 Şubat 1945'de SS'in emir önderliğinden istediler. Doktora

imtihanını 1938'de Marburg'da "Doğu Galiçya'da Ukrayna reformasyon harckelihalkları,

tarihsel gelişimi ve felsefi dayanakları" konusunda verdi. Bu çalışma

temelinde Berlin Üniversitesinin Doğu Avrupu Enstitüsünde ortak çalışmalar yapıldı.

Savaş başlayınca bu enstitü Dr. Rudolf Wag-ner'in iddia elliği gibi, Reich güvenlik

şubesinin denetimi altına girdi. Dr. Rudolf bunun VI. dairesinde, Paris'e güvenlik

hizmetlerinin ve güvenlik polisinin emirlerini gönderen biri oldu. Aynı zamanda Belgrad

şubesine de komuta ediyordu. "1939/40'da Wagner, Alman devlet yanlılarını "Alman

Halkı" olarak kazandı, 1945'den sonra, "politik kişilikler hakkında haber toplama"

denilen işle meşgul oldu.

Biyografilerinden kesitler verilen BDJ önderlerinin fikirsel suçlu mantalitesi,

67

dillerinin Nazi rejiminin geleneğini anımsattığı açıktı. Waldmichelbach "partizan

okuIu"ndaki derslerde somut olarak Prusya geleneğine bağlılıkları ve militarist

yöntemleri ortaya koyuyorlardı. Stuttgart'lı Georg -Detmer- Dcpre ziyareti hakkında,

BDJ kolektiflerinden Lutz. "Allgemeine Beurteilung"da Pubrik adı altında kartta şunları

yazıyordu: "D. -30 yaşında- Brandenburg'ta kayıdı var -grup önderi- çocuksu, temiz

karakterli, güvenli ve isabetli karar verici. Bunlara rağmen önemli ölçüde kompleksli!

Bir komutanlık görevi için çok iyi. Mükemmel Rusça konuşuyor. Bağımsız bir birliğin

önderi olup olamayacağı tartışmalı. Çok soru soruyor, iyi arkadaş." Pubrik adı altındaki

"özelliği" hanesine Lutz şu notu koymuş: "Grup önderi."

"Bollmann, Karl -Heinz- Halder" yoldaşlar hakkında, ötekilerin yanında Frank

mayası bile vurgulanıyor "Çocuksu, doğrucu karakter. (...) Bazı teknik hataları var.

Bizim için olumlu kişilik, iyi arkadaş."

Grup ve çevre önderlerinin ilişkileri hakkında başka yönlere hiç değinmiyor.

BDJ öğrencilerinden Heinz Wurm, takma adı: Adler. "Kıta komutanlığı olarak da

kullanılan SS birliklerinde yüksek emir lideri, "çok sessiz ve kararlı" adam, partizan

birliklerinin kullanımında ideal biri: "Güvenilir, iyi, özel savaşçı, gözüpek. Sadece

askeri konulara çok ilgili. Silah bilgisi iyi. İyi arkadaş."

Kırkdört yaşındaki Georg Rüger, SS birlimlerinde kıta subayı ve Teknik

Hizmet'de "bölge önderi", "ideal özel savaşçı" olarak "kendiliğinden grup önderliğine"

yükseldi. Son özellikler onun için de geçerli: "Şüphe duyulmayacak bir karakter. İyi

arkadaş."

Hitler ordusunda eski asıl meslekleri askerlik olanların bir araya toplanması

Alman Gençlik Birliği'nin en büyük amaçlarından biriydi. Bu köklerinden birdenbire

kopan kişilikler, Batının özgürlüğünün güvencesi haline gelmişlerdi.

68

B Î R ARAYA G E L E N E S K İ Y O L D A Ş L A R

Wiesbaden eyaleti Anayasa Koruma Dairesinin Paul Lüth'ün -namı diğer Peter Boryazarlık

eylemleri hakkındaki raporunda şu ebedi yapıta yer verilmesi ilginçti:

"Halder'le Konuşmalar." Lüth'ün röportaj yaptığı kişi orgeneral Franz Halder'di.

Halder, Hiıler'in Wehr-macht'lnda önemli bir rol oynamış ve savaştan sonra toplumun

militarize edilmesindeki payı da az olmamıştı. Haider, Amerikan işgal güçleri için

Hiıler'in eski generallerinden 120'sini seferleriniaskeri deneyimlerinden

yararlanmaları için emirlerine vermişti. Eski Wehrmacht generallerinden Dietrich von

Cholitz, 1951'de kitabına Allendorf kampındaki bu analiz çalışması hakkında

"askerlerin emri altındaki asker" diye yazıyordu: "Burada generallerden ve karargah

subaylarından bir çevre bulunuyor. Savaş tarihinin tarihsel tümen başlangıcını

yazıyorlar." Bu işin sadece tarihsel bir önemi yoktu. Artık hemen sonuçlar yeniden

kurulan Bundeswehr ve NATO'da kullanılabilirdi.

Orgeneral Franz Halder, 1942'de albaydı, sonradan BND şefi oldu. "Doğu yabancı

ordular şubesi"ndeki görevleriyle düşmanın somut açıklamalarını savaşın garantisi

haline getirmek, işlevsel bir askeri haberalma servisi kurmaktı. Sonradan Federal

Alman haberalma servisinin kurulmasıyla bu görevin düşmandan haberalma bölümünü

orgeneral Franz Halder üstlendi. "Liderlerin enformasyon bağlantısı"nı kuracaktı.

Eski general Halder'in Hessen İçişleri Bakanlığının gözlemlerinden oluşan

bilgilere göre; BDJ yoldaşlarının zirvedeki çalışmalarında büyük etkisi bulunuyordu.

BDJ birlik önderliğindeki "If (muhalif)" bölümü hakkında KPD (Alman Komünist

Partisi), SED (Alman Sosyalist Birlik Partisi) hakkında "ajanlar", "sabotörler" gibi bir

arşivde toplamak görevlerinden biriydi. Anayasa Korumanın 18 Şubat 1951 tarihli

birlik önderliğiyle ilgili yazısında "iyi araştırılmış güvenilir adam" deniliyordu:"(... )

Tüm bu gayretlerin yanında BDJ, bir Alman savunmasına karşı hangisi olursa olsun,

tüm örgütlere ve gruplara karşı sert bir mücadele yürütüyor.

"Tüm bu gayretlerin üzerinde BDJ araştırma yapıyor ve tüm bu ki

69

silikler, örgütler ve gruplar hakkında mataryel topluyor. Bunun için zengin bir arşiv

düzenliyor. Bu ilişki içinde orgeneral Halder'le konuşma gerçekleştiriliyor, röportaj

ertesi hafta yeniden tekrarlanıyor ve Münih'teki SS birliklerinden orgeneral

Stciner'le yapılan da sıraya ko-nuluyor'\..)"

Bunun BDJ'lilerce nasıl alışılmış bir hale geldiği, eskiden Wchr-macht'ta görevli

generallerle yapılan röportajları aynı zamanda korkutucu ordunun içinde kimse

bilmiyordu. Nasyonal Sosyalist Alman işçi Partisi'nin 4264295 numaralı üyesi Felix-

Martin Steiner, SS silahlı kuvvetler generali ve SS üst yöneticisi, SS panzer

tümenlerinin ve hücum kıtalarının komutanı olarak Sovycücr Birliği'ne gitmişti.

Steiner, 1945'den sonra da faşizmin ruhundan ayrılamamıştı. Aşın sağcı "SS birlikleri

eski askerlerinin varislerine yardım sandığı"nın kurucularından biriydi. Bugüne kadar

da kesintisiz askeri geleneksel görüşlere bağlı kalmışü. Steiner'in kurucularından

olduğu "Askerlerin gazetesi" "psikolojik savaş öndcrliği"nin inşasında bir rol oynamış,

Bundeswehren kuruluşunu hazırlamışu. Felix Steiner, BDJ'nin gizli görevli "ülke dışı

bölgelerde eylem" örgütünün kuruluşunda da özel bir rol oynamıştı. Şubat 1951'in

sonuna dek, bu eylem için 15'in üzerinde kişi angaje edilmiş, yapısal olarak haberalma

konusunda eğitimden geçirilmişti. "Ülke içi bölgelerde eylem" örgütü de buna göre

planlanmıştı. Steiner, ayrıca sonradan Hessen İçişleri Bakanlığının raporunda ycralacağı

gibi, "tüm askeri önderliği üzerine almıştı". Raporda, Lüth'le 13 Şubat 1951'de

"ilgi çekeci bir röı&rtaj" yaptığına da yer verilmişti.

Bu paramilitcr "eylem" için asıl askeri deneyimlerinden yararlanılacak olan şu

savaşçılar görevlendirilmişti:

"Friedrich Kleff, Hamburg (Piyade yüzbaşısı),

Helmut Matz, Bremen (SS birlikleri yüzbaşısı),

Ludwig Kaufeld, Giessen (Piyade albayı),

Helmut Voigt, Stuttgart (SS birlikleri üst yöneticisi),

Fritz Jesche, Düsseldorf (Elektro uzmanı).

Ötekiler de şunlardı:

Walter Schmidt, Bremen (SS silahlı birlikleri üst yöneticisi) ve Bernhard

Begenhausen, Bremen (SS silahlı birlikleri yüzbaşısı"ve Sırbistan'da savaş sırasında

yeraltı faaliyeüeri uzmanı)"

ikinci bir eğitim grubu için öteki eski yoldaşlardan bir diğeri görevlendirilmişti:

Hans Helmut Luers, SS silahlı birliklerinin eski yöneticilerinden.

Bremenli Walter Schmidt'in aynı zamanda rızasıyla, Paul Lüth tarafından

girişimi yapılan gizli tutulan bir işletmede çalışmak ve SS eski üst grup

yöneticilerinden ve SS silahlı kuvveüer orgenerali Hâuser ve eski SS generali

Lammerding'le ortak bir dil oluşturmalan da gerekiyordu.

Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi'ne 722395; numarayla SS'e 247062

numarayla kayıtlı Heinz Lammerding "Reich"m SS panzer tümenlerine komuta etmişti.

"SS'in Oradour ve Tulle celladı" olarak bilinen Lammerding, Wehrmacht'in işgal ettiği

bölgelerde düzenlediği seferleriyle ünlüydü. 10 Temmuz 1944'de SS mensuplarıyla

Fransa'nın Oradour yerleşim bölgesine girdi. Küçük köyün 548 sakini Lammer-ding'in

emriyle kiliseye toplandı ve vahşice katledildi. Tüm köy de aynı şekilde yok edilmişti.

Fransız halkının anti-faşist direnişçilerine karşı bir başka eylem de SS komutanlığı

70

tarafından Tulle'de sivil 120 kişiyi öldürerek yapmışü. Savaştan sonra Lammering,

Bordeaux'daki bir mahkeme tarafından işlediği suçlardan ötürü ölüme mahkum

edilmişti. Batı Alman hukuk makamları savaş suçları için henüz birşey yapmıyorlardı.

Lammcring, önce Wiesbadcn'de Braune adı allında kimlik değiştirdi, daha sonra

Düsseldorf ta kendi adıyla inşaatçı olarak ortaya çıkü. "Yoldaşı" Steiner gibi onun da

mimarlık diploması vardı, aynı şekilde SS'in geleneksel örgütü "SS birliklerinin eski

askerlerinin varislerine yardım sandığı"nda aktif olarak görev aldı.

25 Şubattan 3 Marta kadar, Berchtesfaden'deki hayvan ahırı kulü-belcrindcki

BDJ kış kampında "ülkedışı bölgelerde eylem'in planını yapü.

Hessen araştırma raporunda belgelerle kanıtlandığı gibi, gizli bir örgütlenmenin

inşası için koşulların uygun olduğu, hatta bunun için gerekli paranın bu planın ilk

aşamasında ortaya konulduğu görülüyordu. "BDJ birlik önderliğinin bir üyesi, Lüth'ün

bu dönemde hemen hemen her gün Amerikalılarla rapor düzenlediğini ve tüm önemli

şeyleri dört nüsha olarak hazırlanan raporlara geçirdiğini gözlemledi." Henüz

anlamlıydı bu tanımlama. "Erhard Pcters'in (I f bölümünün yöneticisi) 14. 2. 51'deki

gizli görüşmesinde: Bir zaman önce gizli servisin çok yüksek dereceli bir Amerikalı

görevlisiyle temasa geçti; Peters Batıda tehlikeyi önleyici Doğuda saldırgan çalışmalar

yapacak Abwehr örneğine göre kendilerinin bir haberalma servisini kurmuştu.

Amerikalılardan yüksek miktarda para yardımı yapmalarını istedi. Görevlilere sürekli,

Washington'la sıkı ilişkiler içinde olacakları sözünü verdi."

Paul Lüth de bu aşamada, İçişleri bakanlığının raporunda da saptandığı gibi,

ilişkiler ağını zenginleştirecekti: "BDJ eyalet önderliği bir görüşmesini 24.2.51'de

Frankfurt/Main'da Lüth'e rapor etti. Bir endüstri birliğiyle çok iyi kontakl

kurduklarını, bu birliğin federal içişleri bakanlığıyla sıkı ilişkiler kurulmasında yararlı

olacağı belirtildi."

Devlet haberalma servisleri BDJ kulislerinin arkasında yeraltı savaşçılarının

başlangıçta henüz bir tehlike göstermediklerine inanıyordu, bu nedenle Anayasa

Koruyucuları sadece enformasyon topluyor-lardı. Eyalet önderlerinin Şubat 1951'de

Frankfurt'la biriyle konuşmada "anayasa koruma dairesinin olabildiğince tüm

enformasyonlar, özellikle personel yapısı hakkında bilgi toplaması talimatı verildi.

Sonuçlar en hızlı şekilde kuryeyle Erhard Peters'e ulaştırılmalıydı." Haberalma

konusundaki profesyonelliklerini bu çalışmalar da gösteriyordu. Örneğin Bremen'den

Walter Schmidt "Borgward" ya da "Brinkmann" adlı kamuflajlı büyük firmalarda bir

güvenlik ilişkisini bu şekilde kurmuştu. Bu da, Frankfurt'taki yönetim konuşmalarında

saptanmıştı. Personel, örgütler ve kurumlara karşı sınırsız bir bilgi toplama

başlangıçta Teknik Hizmet gizli birlik taraftarlarınca izlenmelerin geliştirilmesi hiç

de motive edilmemişti. Tarihler biraraya getiriliyor ve kartotekslerde toplanıyordu.

BDJ gizli birliği her yerde doğru ve aynı düşüncede komünistler arıyordu, aynı

zamanda onların kasalarını da. "Kara Listeler" mesleği anti-komünist yaşama görevi

olanlar için ve motivasyon konuşmalarıyla aynı kılınmıştı. Soğuk savaşın gizli birlikleri

bu şekilde, genç Federal Alman Cumhuriyetinde McCartizm tarzında kök salıyordu ve

daha sonra görüleceği gibi, bu tümüyle hoş görüyle karşılanıyordu.

71

" Ö R G Ü T L E N M İ Ş H A B E R A L M A KAYNAKLARI"

Alman Gençlik Birliği ve onun savaşçı eklentisi olan Teknik Hizmet, soğuk savaşın

işaretlerini taşıyan aşın talepleriyle salt etkisiz bir örgütken, 50'li yıllardaki

Adenaur-Cumhuriyeti'nde benzer pek çok gruplar da öyleydi, bugün tamamıyla yararlı

bir oluşum olarak ortaya çıkü. Genç devletin içindeki en önemli kurumlarla, onların

bağlanula-n "partizanlar", savaş sonrası Almanyasındaki politik kültürün düzeyini

göstermesi açısından dikkate değer bir olay yaratular.

Bu ilk partizan örgüüeri "modelinde, gizli servislerin hangi ruhla çalıştıkları

öğrenilebiliyordu. Daha sonra "paralel örgütler"le federal haberalma servislerinin

nasıl işbirliği yaptıkları, bir ölçüde Nazi gizli servislerinin zenginliklerinden

yararlandıkları ortaya çıktı. Teknik Hizmet'in yeralü savaşçılarının "hatalarmdan"'ders

aldığı da muhakkaktı. Bu dönemin anti-demokratik gizli birliklerinin posasının ne kadar

çok olduğu görüldü. Sonraları federal haberalma servislerinin "stay behind" eylemlerini

yaparken, Kasım 1990'dan beri kamuoyu önüne"hasıl çıktı? Oluşumundan beri BDJ'deki

"stay behind" bölümünün resmi bir elemanı olarak Alman federal meclisinin hangi

parlamenteri, elini ateşe sokan soğuk savaşın bu şahane ve onun olağanüstü darbeci

mantalitesinin yeni çatının altında bulunabildiğini önemli komisyonlar nasıl

unutabiliyordu?

Herkeresinde "stay behindin unutulmuşluğundan söz edilebildi. Onlar; küçük,

önemsiz fanatiklerle hiçbir zaman biraraya gelmemişti. Odenwald'da, günlük basındaki

bazı yorumcuların bugün inanmak istedikleri gibi, birkaç sportif alıştırma yapılmıştı*.

İkincisi, BDJ'nin çözülmesinden sonra Hessen Eyaleti içişleri Bakanlığının

topladığı belgeler, üst düzeydeki hükümet memurlarının çarpıcı yorumlarının dikkat

çektiği gibi gözden kaçmayan bir değerlendirmeydi: "Belgesel kanıtlardan (...) güvenlikli

olarak iddia edilebilir ki; Federal Almanya daki hiçbir gençlik birliği; en yüksek devlet daireleri,

ekonomik birlikler ve eski askerlerin ortaya çıkarılan ilişkileri, (BDJ ne kadar yalanlarsa yalanlasın)

bu ilişkiler aracılığıyla yüksek miktarda paralar elde etmemiştir. (...)"

* Bkz.DieWelt, 14.1 1.1990: "Gladio: Batı Avrupa'daki örgütlü

gerilla."

72

Kuruluşundan hemen sonra BDJ'nin fonksiyonerleri, çalışmaları için önemli politik

mercilerin onayını almayı başardılar. Onlar aktif "soğuk savaş" içindeki yerlerini

arıyorlardı. Dönemin politik söylemine uyuyorlardı. Açık, aşırı sağcı konum izlenimi

uyandırmadan; eski yoldaşların toplanarak yeni tutum ve politik çizgilerini

takınabilmcle-ri, doğuda ve batıdaki komünizme karşı mücadelede yapılan eylemlerin

içinde olmaları, bu militan biçim hükümetin resmi yaptırımlanyla karşılaşmıyordu. Batı

bölgelerine karşı da "savunma savaşı"nda Özgür Alman Gençliği bu şekildeki yöntemleri

örnek alarak kullanabiliyorlardı. Otuzlu yıllardaki SA'nın sokak savaşlarını ve

propagandalarını anımsıyorlardı -hükümet edenler tarafından hoşgörülen ve özellikle

yardım talep edilen eylemlerdi bunlar.

Nazi bürokrasisiylc savaş sonrası yönetimi arasındaki personel sürekliliği, özellikle

güvenlik makamları ve İçişleri bakanlığındaki memurlarla BDJ'nin kurulduğu ilk

yıllardaki ilişki gündemdeydi: Yeşil baskılı "Ben bir vatan hainiyim - Komünistlere yardım

ediyorum" yazılı zamklı bandı her yere yapışürıldı ve 29 Eylül 1950 tarihini taşıyan bir

genelgeyle dağıtımı yapıldı. Yazılarda dört BDJ eyalet önderinin adı vardı: "Bandlar, iki

gün önce Frankfurt'la olduğu gibi -yapıştırılma işi geceleyin yapılacak. Onlar Komünist Partisi'ne

yardım ettikleri bilinenlerdi. Bu arada basın bilgilendirilecek, Frankfurt'taki basın bu bilgiyi hevesle

basacak ve büyük oranda yayınlayacaktı. (...)"

Böyle jurnal kampanyaları, yönetimlerin yardımları, işleri tıkırında götürüyordu.

Hessen İçişleri bakanlığının topladığı iki doküman "federal servislerle trafiği" çok doğru

biçimde gösteriyordu: 34 yazı, aracıları biraraya getiriyordu, tümü de sıkı ve büyük

oranda arkadaşlık ilişkileri içindeydiler.

10 Ekim 1951'de CDU/CSU Bundestag fraksiyonu (CDU Hıristiyan Demokrat Birlik

Partisi, CSU Hıristiyan Sosyalist Birlik Parti-si)'ndan Dr. Limmer İçişleri bakanlığının

bir yazısı için sormuştu: "Devlet makamlarının gözünde işin ve faaliyetin ne anlama geldiğini"!

BDJ'liler açık müzakereden sonra -milletvekillerine yöneliyorlar-dı, çünkü onlar

"tümüyle ve oldukça bizim görüşlerimizi ifade ediyorlardı." Ve yerel memurlardan Blank, Bakanlık

drijanı Wirmer'le savunma bakanlığının bir öncüsüne, geleceğin Alman savunmasına

katkının biçimi- içeriği hakkında sözlü ve yazılı fikir belirtti. Özellikle BDJ'nin

kalbinde "geleceğin subay birliğinin seçimi" yatıyordu, çünkü yeni Wehrmacht'm temeli

"Alman Okulu"olmasıydı.

Paul Egon Lüth'ün ideali: Bu görüşe göre askerlik hizmetine benzer bir zorunlu

ordu değil, tersine "silahlı, politik bir direniş hareke-*i"ydi.

BDJ ideologu, Batı Alman militarizasyonu düşüncesiyle böyle ilgileniyordu. Çok

sonraları ilk kez, 7 Temmuz 1956'da savunma görevi yasasıyla parlamento tarafından da

karar altına alınmıştı. Özellikle Adenauer Cumhuriyetinde sadece kapalı kapılar

arkasında ve İkinci Dünya Savaşının "deneyimli" subaylarıyla müzakere edilerek, çıkmıştı

yasa.

Hessen Anayasa koruyucuları, aynı şekilde, BDJ'nin "Kâindeki Anayasa Koruma

Dairesiyle", özellikle başkan yardımcısı Radke'yle sıkı bir fikir alışverişi içinde, şaşırtıcı

bir işbirliğine girmişti.

Radke'yle kontağı BDJ önderliğinde sürekli finansman ve firmalar, makamlar,

hükümetler ve anti-komünist birlik taraftarlarının bağışlarını toplayan, özellikle

73

Norbert Hammacher sağlıyordu. Hammacher, örneğin 3.8.1951 tarihli bir mektubunda,

Anayasayı Koruma Memurlarının dünya gençlik festivalinin ziyaretinden önce "sözlü

ifadeleriyle" hiç muhatap olmadığını yazıyordu. Hammacher, bazı "direniş çevresi"

üyelerinin tutuklandığı Hallc'de Temmuz 1951'de gördüğü benzeri durumu açıklıyordu.

Kendisine "verilen enformasyonlardan sonra "doğu bölgeleri"rim devlet koruma hizmetini;

sadece anti-komünist eylemcilerin tutuklanmalanyla ilgili bir raporla, dünya gençlik

festivaline karşı bir gözdağı olması için, almak isledi.

Anayasa federal koruma dairesi başkan yardımcısı Radke; ayrıca, BDJ'nin genel

çıkarlarının korunması için Hessen mali makamlarından rica ediyordu: "Adamların

Wiesbaden'e çağrılması, Bay Wauerin yanında bize herhangi biri tarafından yollanan formla, küçük bir

kanıtla, meseleyi sağlama alalım." Hammacher, yazısını bir tebligatla, düzenli bir ilişki

çağrısıyla bitiriyordu: "önümüzdeki günlerde size büyük miktarda bir sevkiyat yapacağız, sizden de

güvenilir bazı şeyler isteyeceğiz."

Ricalar ikinci en büyük anayasa koruyucusuna yöneldi. 9 Ağustos 1951'de Radke'ye

bir teşekkür yazısı gitti: "Wiesbaden den edindiğim tecrübeleri, sizin oradaki değerli

adamlarınızla paylaşmak isterim. Bu yüzden size yürekten teşekkür ederim." "Sizin güven verici

değerinizi ayaklar altına almadan" ve "gerekli konuşmaları yerli yerine oturtarak."

24 Mayıs 1952'de Radke Frankfurt Polis Şefliğine bir belge sundu. Bunda:, BDJ'nin

pankrot yortusu sırasında "kızıl şahin" ve illegal FDJ'nin bir manevrasının beklendiğine

dikkat çekiliyordu.

Hessen Araştırma Raporu, Radke'yle öteki önemli bir kontağın bu dönemde

kurulduğuna dikkat çekiyordu: "Mayıs 1952'de sekreterlerinden Gisela Wolf la, Peters Köln'e

gitti ve orada (...) Bay Radke'yi aradı, o örgüt hakkında açıklamalar yapmak istiyordu; sekreterine,

özellikle konuşmaların olumlu geçtiğini açıklayacaktı."

Frankfurt pankrot yortusunda buluşmalardaki güçlüklerden sonra BDJ üyesi Knoll

ve Bischoff, Anayasa Koruma Dairesi başkanlanndan Dr. Otto John da Radke'ye tekrar

yazdılar. Onun "Frankfurtpolisinin 12. komiserliği hakkında ilginç bir bildiri hazırladığını, mutlaka

kanıtlayabileceğini" tebliğ ettiler.

Federal Alman Başbakanlık makamında da, genç savaşçıları bulunuyordu.

Başbakanlığın kişisel raportörü Dr. Mai 23 Ocak 1952 tarihli yazısıyla Paul Lüth'den

pankrot yortusu için birliğin araçlarından yararlanılmasında da yardım istiyordu: "Bay

Wolgang Knoll onlarla birlikte olmaya ve yeni bir dil oluşturmaya hazırdılar." Önceden haber verilen

ihtiyaç, "150.000 Alman markı"ydı. O zamanki ilişkiler için sonsuz bir miktar.

BDJ'nin burada da nasıl başarılı olduğu Federal İçişleri Bakanlığına yazılan 10

Nisan 1952 tarihli bir-yazıdan anlaşılıyordu: "Alman Gençlik Birliği, yazılı bir olurla, Bay

Şansölyenin şahsi referansı ve Bay Devlet sekreteri Dr. Lenzin tavsiyesiyle mali bir yardım almıştır."

Devlet Sekreteri Otto Leinz, Adenaur hükümetine propaganda çalışması için

tümüyle özel gayrederini yoğunlaşürmayı düşünüyordu. İşinin ehli Otto Leinz; ellili

yılların başında, özel birlikler ve kamuf-lajlı örgütlerden, anti-komünist propaganda da

federal hükümete yardımcı olacak ve -özellikle titizce- bir Alman direniş hareketi

anlamında, savunma propagandası yapacak başarılı bir ağ örmüştü. Savunma

propagandası o zamanlar Almanlar için resmen yasak edilmişti. Bu yüzden hükümet özel

basın bürolarına, örneğin Berlin'deki "Erich Peter Neumann Bürosu"na bu görevi ihale

etmişti. Leinz daha sonra, tüm propaganda eylemlerini birleştirmek için bir

74

enformasyon bakanlığı kurmak istemişti. Bu büro medyalara ifşaadarda bulunurken,

hükümet böyle bir propaganda bakanlığının planının -Goebbels'in bakanlığını anımsatır

şekilde- hesaplarını yapıyordu.

25 Mart'ta Adenauer'in şahsi raportörü Kilb'le Paul Lüth'e haber verdi: "Ben

Johnla konuştum. Bana planlanan buluşmanın mali dayanaklarını sordu. Siz belki de onunla sıkı

irtibat içindesinizdir."

Adenauer'in danışmanlarından Hans Kilb'le daha sonra cumhuriyetin ilk büyük

spekülatif yolsuzluk skandali paüayacaktı. Kilb, Eylül 1958'de yakalandı ve U-Haft'a

yollandı, çünkü faaliyeüeri sırasında Adenauer'in şahsi danışmanı olarak, 1954'le 1958

arasında Daimler-Benz'den en azından 8 Mercedes-Limousin'in en kalitelilerinden

almıştı. Daimler-Benz AG'den Mercedes omnibüsleri için kârlı bir büyük meblağ

geçerliydi.

Araştırma raporu, BDJ'nin siyasi iktidarla yoldaşça ilişkileri hakkında ilginçlikler

sergiliyordu: "Özellikle, Tüm Almanya Sorunları Federal Bakanlığının danışmanları Dr. Von

Dellinghausen le BDJ birlik önderleri arasında sıkı bir "dirsek teması" bulunuyordu. Burada da dikkat

çekici istihbaratlar değiş-tokuş ediliyor ve Tüm Almanya Sorunları Federal Bakanlığı BDJ

etkinliklerine katılıyordu. Aynı şekilde birlik, mali açıdan da destekleniyordu.

Büyük bir şaşkınlık daha sonra açıklanan yazışmalarda ortaya çıktı. Tüm Alman

makamları Teknik Hizmetle ilgili açık skandaldan sonra epey zorlandılar: "Dellinghausen'in

partizan çalışmaları hakkında söylediklerinin ortaya çıkarılmasından sonra, SDP'yle uzlaşması, tümüyle

yeni ve yabancı bir yönetim kurulu atanması. Aşağı Saksonyadaki ikinci eyalet önderliğinin Bavyera

eyalet önderliğine bir mektubunda da bu kurtarma denemesi belgelendirildi: Sonra O (Lüth) anlattı ki;

Dellinghausen (imparatorluk Bakanlığı)deydi ve bize bundan sonra mali yardım yapılması yasaklandı,

SDP'nin yeni yönetiminin ricasıyla mümkün olabildi! Ve 0 (Lüth) henüz bu davayı kazanmak istiyordu.

Aynı şekilde Dellinghausen bize yeni bir yönetim kurulu sunmuştu!'.'.

Dellinghausen'in doktor unvanını kazanmış kilise hukukçuluğu

Ballık bölgesinden geliyordu ve İkinci Dünya Savaşı sırasında Kırım'da

askeri yönetim konseyindeydi. Bugün geri döndüğü Bonn'a bakanlık

memuru olarak üniversite döneminden arkadaşı CDU'lu politikacı

Hans- Joachim von Merkatz aracılığıyla 1950'de geldi. Amerikan

gizli servisinden eski arkadaşlarından, bugün pansiyonerlik yapan biri,

tümüyle açıkça anlatıyor ki; anti-komünist örgütlerin kuruluşunda bir—

likte çalışmışlardı. Henüz tüm arkadaşlıklarını da, o bugün eski günlerdeki

anısını bakanlığının ulusal çıkarlarıyla birleştirerek vurguluyordu:

"Bizim gayretlerimiz, Amerikalıların o kadar uzağına

düşmemekti. Biz bunu başarıyla yaptık."* Soğuk savaşın bu döneminde

daima -kısmen ayn ve hatta yarışarak iş yapılan- yanm düzineden

çok Amerikan haberalma servisi için Almanya ABD'li bir sürü adam

için oyun sahnesiydi...

75

22.11.1990'da yazarla yapılan konuşmadan.

76

" S T E R L I N G G A R W O O D A D I N D A A M E R İ K A L I B İ R

D E V L E T G Ö R E V L İ S İ "

"1951 Nisanında Mr. Garwin Wood ya da Sterling Garwood ve öteki adlarıyla Stephen, Steuben

(Odenwald!a gidişinde kullandığı isim -Steinbach) Erhard Peters (BDJ'nin ikinci başkanı) ve Hans Otto

(BDJ Birlik önderliğindeki I f -muhalif bölümünün yöneticisi) Frankfurt! Main -Sachsenhausende;

BDJ'nin bir yeraltı grubunun oluşumunu müzakere ettiler, ayrıca, göze çarpmayan bölgelerde, bir arazi

satın alınmasından, bir eğitim kampının kuruluşuna dek tartıştılar."

Hessen devlet koruyucularının gizli partizan yaşamına ilişkin kroniğinde "X günü" için

yapılan planlarda Amerikalıların etkin pozisyonları vurgulanıyordu. ABD yurtseveri

Sterling Garwood beşinci ismiyle anılan kişi, yeni yeraltı örgütlerinin inşa çalışmasının

başlangıcına yoğun şekilde katılmışu. Elinde "ingilizce yazılmış bir listeyle" Hans Otto'yla ve

Odenwald'daki çeşidi unsurlarla birlikle; yoldaşlar için egzersiz ve savaş alanı olarak

hizmet gören Odcnwald'a katılmışu.

Yeni savaş örgütlerinin kurulması çağrısı yapan Erhard Peters, Teknik Hizmet'in

amaçlarını ilk görüşmelerde açıklıyordu: "Totalitersistem konağındaki toplum" ve "Slav

yayılmacılığı tehlikesi ve araştırılması topluluğu" vb. gibi bol fanta/ili ya da "birlik" olarak

"Politik karakteri silahlı bir direniş örgütü"nün inşa edildiğine dikkat çekiliyordu.

İdeolojik temel olarak yeraltı savaşçılarına Paul Lüth'ün "Yurttaş ve Partizan"

çalışması hizmet ediyordu. Teknik Hizmet incili yazarının angajmanını henüz

Amerikalılar anlamamışlardı: "Lüth, Teknik Hizmeti kendi örgütü olarak" görmekte, fakat

hemen "Mr. Garwood gizli konuşma esasını ne zaman bırakacağını vurgulamaktadır."

Başlangıçta, Teknik Hizmet'in birlik önderi olarak bir "karargah" kurmuştu. Ardından

Hessen BDJ eyalet önderliğinin konutunu Frankfurt'a taşıdı. Kuruluş çalışmasını Hans

Otto ve Erhard Peters birlikte yürüttüler. Artık hem Teknik Hizmet karargahı Hessen

Neu-Iseburg (Offenbach çevresi)'a nakledildi ve 1951 yazı/yaz sonu örgüüenme

yapılandırıldı. Teknik Hizmet'in yönetimini ağırbaşlı "partizanların lideri titriyle Erhard

Peters üstlendi. "Güvenlik" bölümünü Hans Otto sı

77

rasıyla Knatterton, Alfred Platz, Ochs, Struck, Duston adlarıyla yönetti. Ortak

çalışma arkadaşları Otto Karl Max Rietdorf daha sonra onu bu fraksiyona böldü.

Gerhard Buxell ya da Hanoverli Bollmann "ajan ağının sorumluluğuyla" görevlendirildi. Hans

Otto'nun Teknik Hizmet bölümü, BDJ birlik önderliğinin I f (muhalif) bölümünden

uzaklaştırıldı ve orada toplanmış malzemeleri de yanında götürdü. "Geçmiş bilgilerin

kartoteks ve arşiv değerleri" için yoldaş Hans Breikopf "savunma ve enformasyon" bölümünü

oluşturdu. Ludwig Kaufeld ya da Lutz Berg ya da Cressen'li Kaller "Partizan okulu"

bölümünün yönetimine getirildi. Ludwig Kaufeld, özellikle eğitim önlemlerini öne

alıyordu, BDJ gizli okulunun yöneticisi olarak spor yapürıyordu.

Olası savaş neyi gerektiriyorsa proje esas olarak ona göre hazırlanıyordu. Sahte

tanıtma kartları ve kamufle önderliklerinden Amerikalı dost ve "Mr. Ganvopd'un

yardımcıları sorumluydu. Teknik Hizmet önderliğinin yazışmaları "Johann Saxer Gmbh"

kamuflajlı firması üzerinden yapılıyordu. Ncu-Iscnburg'daki örtünme içinde çeşitli

topluluklardan yararlanılıyordu. Üyelerin ayrıcalıkları aynı şekilde profesyonel bir

prosedürle organize ediliyordu. En azından Teknik Hizmet eyalet lideri karargahı "test

etmek" zorundaydı. Bu, eyalet şef adaylığı 26 aynnülı sorunun yer aldığı "gizli personel

soru formu'yla sürdürülüyordu.

Teknik Hizmet'in yazışmaları örtülü adreslerle yürütülüyordu. Üye kayıtlarının

tutulduğu hektografla yazılı defter "yol" ve "Slav yayılmacılığı tehlikesi ve araştırmaları

topluluğu"n\ın coşkulu başlıklarıyla yönlendiriliyor, "enformasyon hizmeti" "totaliter sistemleri

inceleme toplu-luğü'nca tekrarlanıyordu. Bunun için de örneğin Alman "savunma katkılarCnm

ilginç gözlemleri oluyordu. Genç Alman erkekleri, gelecekle "Avrupa ordusunun Alman

birliğine hizmet edeceklerdi." Bu nedenle "burada yoldaşlığın değerini öğreniyorlardı." Eski

Yurtseverler Eyalet Gençliği için ne gerekliyse, onu yerine getirmek zorundaydılar.

"Burada onlar iç sağlamlığı kazanıyor, güçleniyor ve karakterlerini oluşturuyorlar."

Neu-Isenburg'lu kamufle firma Saxer gerçekte Johann Saxer'in VI. örtülü

firmasının yan kollarına dayanıyordu. Hessen Anayasa koruyucuları, Neu-Isenburg'daki

"hakkında açıklamalar yapılabilen" hareketin görünürdeki ana firmasına henüz ulaşmıştı.

Ahşapa yazılmış yazılar, özellikle yeni örgütün örtülü finansmanına hizmet ediyordu:

"BDJde aynı biçimde, yakılarak yazılmış bir yazı geçerliydi. BDJ'nin Teknik Hizmetinde de

yararlanılıyordu. BDJ ve Teknik Hizmetin resmen çözülmesinden sonra, finansmanı da ayrılan bunlar,

benzeri Amerikan kaynaklarının bir diğer kanıtıydı. BDJde aracı adam 'Dr. Walterken Teknik

Hizmete 'Mr. Ganvood' getirildi ve bunun çözülmesinden sonra bir Mr. Tompara, silah ve tahrif

edilmiş kağıtlaryönergesini yayınladı. (...)"

Hesenli aracı aylık 40'dan 50 bin marka kadar para getiriyordu -bu o zamanki

ilişkiler için çok külliyetli miktardı. Tek bir Ucreüinin aylığı 10 bin marktı. Teknik

Hizmet'in yönetici efendileri ellili yıllar için daima çok gösterişli rakam olan aylık 500

markı onaylıyorlardı.

Kasanın başındakiler bunun için düzenli olarak; aylık, altı aylık ve yıllık raporlar

hazırlıyorlardı. Ayrıca Alman arkadaşlarını gerçekle hiçbir zaman yüzyüze

getirmiyorlardı. Teknik Hizmet üyesi olarak Peters, bu hesap raporu için asker

birliklerinin üye listelerinden kestirmeden giderek isimler alıyordu. Doğal olarak bu

78

'kara kasa"da oluşuyordu; Saxer firmasının deposu ve bürosu, giderleri yüksek telefon

faturaları, otomobil masrafları ve büro malzemelerinin hesabı için daima yeterli bir

harcama yapılıyordu.

Teknik Hizmet'in projesi Pcters'in yükselişinde çok sıcak karşılanıyordu ve bu çok

büyük varlıklılık demekti. Peters'in biri Mercedes 170 V ve diğeri spor bir araba olan

BMW-Cabriolet iki lüks otomobil emri altındaydı. Hemen çok büyük sermaye koyarak,

Coburg'da tıkırında giden bir parfümeri işletmesi açmıştı.

Henüz yeraltı savaşçılarının maddi başarılarından söz edilemiyordu.

Sonunda vatanları için ne olduklarına ya da vatanın koruyucuları

olduklarına karar verdiler. Haberalma servisleri makinesi, BDJ'deki

deneyimlerini çok iyi kullandı ve aynı zamanda yüksek turlara çıku:

"Teknik Hizmet'in eyalet önderlikleri; önemli askeri tesisler, havaalanları,

köprüler, radyo istasyonu vericileri, yol üstü depoları, tren is—

tasyonları ve aynı zamanda karargahın değer verdiği şeyler hakkında

ayrıntılı bilgilerin toplanmasına" geçti. "Çünkü yeraltındaki savaş,

esasında böyle hazırlığı gerektiriyordu, hem de Slav barbarlığı üzerinde zafer arzulanıyorsa

böyle yapılmaliydı.

Böylece tüm. eski yoldaşlar da içsel dil kuralı yaratmada "kavram açıklamalarının"

birleştirilmesi için, ne düşündüğünü anladılar: "Bizim tartışmalarımızın araçları için, ortak bir

sözlük gereklidir. Bu nedenle biz; gerilla savaşından, direnme savaşından, partizan savaşından, gayrı

nizami savaştan söz ediyorsak, modern savaşa girişin sistem ve biçiminden gizli grupların, tüm zorluğu

göze alarak çalışmalarından, karşı politik fikirleri, partileri, mülki ve işgalci güçlerin planlarından söz

ediyoruz. Tüm bu değişik isimleri birleştirmek ve partizan savaşına hazırlamak istiyoruz.

(...)"

Teknik Hizmet, özellikle yabancı işgal güçlerine karşı politik bir partizan

savaşının uygun karargahında zorluk çekiyordu. Talebi Amerikalılar için Ingilizceye

çeviriyordu. Hessen İçişleri Bakanlığının memurları ihtiyatlı şekilde

formüllendirdikleri "Güvenlik mesleği ve Teknik Hizmet BDJ üyelerinin düşünceleri

hakkında bilgilenme" henüz kağıt üzerinde kalıyordu.

"Aparatın tüm üyelerişefveşefyardımcUarı tarafından, özellikle onlora bir soru

sorulma durumunda gözden geçirilir. Sorulan sorular Pask'a yeniden verilecek; o, BDJ eylemleriyle

gözden geçirecektir. Bundan sonra sorular Staley 'e CIC, EUCON, US aracılığıyla tercümesi için

verilir. Dunston aparatın iç güvenliğinden sorumludur. O, BDJ'nin 'düşman bölümünde ikinci bir

makamdır da. Pask ve aparatın şimdiki üyesi en güçlü çizgidedir. Tüm milliyetçi, anti-komünistlerdir.

Onlar Birleşik Devletlerin Rusya 'yla savaşabilecek ve Avrupa 'yı kurtaracak tek ülke olduğuna

inanırlar. Pask bu insanlarla aynı doğrultuda düşünür. O iç aparatın doğru çizgide bulunup

bulunmadığından sorumludur. (...)"

Teknik Hizmet'in görev planında ayrıntılı olarak yer alıyor her şey. Bunun içinde

faaliyet "savaş öncesi dönem sırasında", "D- güğümünde" ve "D- gününden sonra ve işgalin devam

ettiği sırada" şeklinde birbirinden ayrılıyor.

Üç aşamalı strateji "barış dönemi" için en önemli görevi saptıyor: "Taktik, haber

bağlantıları, arazi bilgisi ve sabotaj yöntemleri bilgisiyle donatılmış olmak. İkinci görev;

haber servisleri sistemini, öteki örgütlerin özümsediği deneyimlerle bağlamak, sarmak

79

ve en yüksek bazda gerektirenleri yerine getirmek için görev üstlenmek."

Davaya yönelmek, önce "D-günü"ne götürüyor: "Bu dönem sırasında aparatın esas gayreti,

dağlardaki savaş birliklerinin bölünmesine ve güvenlikteki tüm bölümlerin dallara ayrılmasına

yöneliktir. Almanya'nın savunmasındaki örgütün her bölümünü değerlendirmeyi, stratejik potansiyelini

tahrip etmeyi, aparat şimdi ele alacaktır."

Bundan sonra ilk önce özel savaş başlan "Geri kalan önderler, böylece aparatın yeniden

inşasına başlayacaktır. Her yerde ve aktif sabotaj eylemlerine girişeceklerdir. Direniş

başlayacaktır. (...)"

Gerilla savaşı; Alman ciddiyetiyle ayrıntısına kadar hazırlanır. Hans Otto, askeri

uzlaşmayı daha sonra şöyle açıklan "BirBgrubu, olabildiğince tanınmış insanlarla küçük

formasyonlardan oluşur, geri kalanlar ilk kararlaştırıldığı gibi, sabotaj eylemlerine katılacaklardır.

Bunun dışında A grubunun formasyonu için yardım ve buluşma noktaları oluşturulur. Daha sonra

Almanya'ya yapılacak bir Rus işgalinde, örneğin paraşütle indirme durumunda harakete geçireceğiz

onları. Ayrıca A grubu -B grubu henüz oluşmamıştır, çünkü hiç kimse istekli değildir- Sovyet

birliklerinin yola koyulduğu görüldüğünde bu kişiler gerekli silahların nüfuzunu kırmak bir Rus işgal

gücü altındaki yönetim yerlerinde sorun çıkarmak, her zaman 'ölüm' sözcüğüyle ifade edilemeyecektir

belki ama benzeri bir konumda bağımsızca kullanılabilir. Panzer saldırısında 'nüfuzunu kırmak' başka

bir şekilde mümkün olmayabilir. Çünkü insanlar sonuçta birlikte birşey yaparlar. (...)"

Katı yöntemler "X olayı" için özellikle kullanılmaz. "Hareketli plan A 'için kullanılacak

esaslarda, yoldaşlar emir alacak menciyi bilemezler, "örgütümüz alarm verdiğinde

herbiri kendi basına karar verir. örgütün kararlarını ve yasalarını bir yana atarlarsa, bunlar

yargılanırlar. Disiplini ve yoldaşlığı zedeleyici her şey, şiddetle cezalandırılır. Hainler, kaçaklar ve

başkaldıranlar kurşuna dizilir!" Teknik Hizmet'in stratejleri Batı Almanya haritasını üçe

bölmüşlerdir. Ana, lokal ve stratejik önemdeki yerler.

Bir diğer projeyi de Teknik Hizmet'in Hamburg eyalet yöneticisi yoldaş Topp

hazırlamıştır. Topp enformasyon toplamak için gizli bir grup oluşturmuş ve bununla

özellikle bir komünist darbe kalkışmasında, polis ve taraftarlardan oluşacak grupları

devreye sokmayı hesapla-mışür. Bu projenin stratejik bir belgesi 1951 Martında "İç

Karışıklıklarda Alınacak önlemler" başlığıyla tesbit edilmiştir.

Hazırlık aşaması için en azından lojistik koşullar yaratılacak ve altyapı

hazırlanacaktır: "Su, elektrik, gaz ve en önemli endüstri işletmelerinin, lokantalar, bankalar,

televizyon vericileri (radyolar da) yatay ve dikey planlara alınır. Yerleşim yerlerindeki personel

bilgileriyle tehlikeli unsurlar ayıklanır."

(...)"

önderlerine emreder: "Yolların ve binaların abluka altına alınması ve içlerine nüfuz edilmesi

talimi yapın. Şehrin kenarlarında, yeni inşaatlarda ve açık yapılarda, talimler, silah kullanma

alıştırmaları yapın. (...)"

"Politik durum" hakkında "özenli anketler" düzenlenecektir. Örne ğin "parti ilişkileri

kendi grubunun özellikleri, muhalif elebaşıların saptanması ve bunların karakteristiği, memurların

düzeyi ve tutumu (...)" Bundan sonra "karşı eylem ya da planlı karşı önlemlerin" gerektirip

gerektirmediği stratejik konuma yönclinmclidir.

Bu içsavaş planının uygulamaya konulmasıyla paüayıcılar, elbom-baları, tabanca ve

makinalı tabancalar edinilecektir.

80

Özellikle, Teknik Hizmet'ten yoldaşlar, sokak savaşını yüreklerinde

duymaktadırlar. Topp'un yönergesinde bunun nasıl yapılacağı tarif edilmiştir:

"Eylemlerde en iyi zaman, muhalifleri uykuda avlamak için sabahın ilk saatleridir. Muhalifler hemen

ele geçirilebilirler. (...) Düşmanca bir tutum kalabalıkları doğurur, o zaman el bombaları ve aydınlatma

mermileri çoğu kez arka taraftan yöneltilir. Kurusıkılar kaçınılmaz olarak gereklidir. Sadece emre

uyulur ve emirle ateş edilir. (... ) Ateş sırasında bacaklara yönelmek, çok büyük moral etki

yapar.

(... )

G noktası altında partizan savaşı belgesi bu terör eylemlerinin yürütülmesinin

"esasları "nı sıralan "Tüm başlangıç eylemleri serttir, katıdır ve kararlı olarak uygulanır. İlk

kan daha çok kanı davet eder.

(...)"

O D E N W A L D ' D A K I B İ R E V

Odenwald'daki sevimli bir kasaba olan Waldmichelbach'ta yaşlı yurttaşlar bugün

da hâlâ "partizan evciklerini" tanırlar. Orman kıyısındaki bir eve yakın oturan oralı bir

kadın, o zaman partizanların eğilimi için görevlendirilen Sterling Garwood'u biliyordu.

"O zamanlar atış talimi yapıyordu Amerikalı." Bugün de aynı kulübeciğinde yaşayan

yaşlı bayan bu evdeki bir "Bay Peters"i de anlatıyor. Teknik Hizmet'in adamları

tarafından atış talimgahı olarak kullanılan bodrumda, bugün eski mobilyalar duruyor.

Bir kömürlük ağzına benzeyen girişte, eski bir maden ağzı görülüyor, evin birkaç metre

yanında 30 metrelik bir derinlik uzanıyor. Adamlar özellikle "X günü" için iyi

hazırlanmışlar. İlk başlarda Hammargasse 47'deki "Wagner evi" gizli askeri misyon

hazırlığı için tam da ideal görünüyordu. Toprak yoldan 500 metre uzaklıktaki, henüz o

zamanlar sapa yerdeki bir mülktü. Bir oda girişi, toprak kulübenin yardımıyla, para

reformundan sonra konut haline getirilmiş. Faizler zorlayınca Erhard Peters'e ev

olarak kiraya verilmiş. Kiralar "muhakkak bir gayn menkulle" endeksli ödenirmiş.

Hessenli aracı ne takdir ederse, ilkin Frankfurt'ta "bir Amerikan servis hizme-ti"nde

ID gökdeleninde çalışırmış ve "sık sık yolda olurmuş" Kendi formüle ettiği biçimde benzeri

hizmeücrde bulunan adamlar hakkında Hessen devlet koruyucularına yazmış: "Bu

taşınmazın faizlerini kendi cebinden ödemek zorundasın. (...)"

Gelecekteki büyük görevlerin antremanı için öncelikle ev tutulmalıydı. Zorunluluk

durumunda başvurulacak bir yer olmalıydı. 8'den 15 Temmuz 195l'e kadar ilk sekiz

eyalet önderi Amerikan askeri birliklerinin talim alanı Grafenwöhr'de henüz kurs için

bir araya gelmişlerdi. Tabancalar padayıcılarla donaulmışlardı. Varışlarında da

arkadaşlık ilişkilerinin yardımını gördüler. Kaülanlar Nürnberg istasyonunda buluştular

ve oradan bir Amerikan aracıyla alındılar. Gizli yolculukları Nürn-berg'le Grafenwöhr

arasındaki bir ormanda son buldu. Yoldaşlar orada, Amerikan kampında saklandılar,

sivil kağıdar verildi kendilerine. Bundan sonra onlar artık sürekli takma isimlerle

yaşamaya başladılar.

"Kampın geri kalan sakinleriyle sıkı bağlantı" Camp'ta kuruldu. Uğursuz Mr. Garwood

gençleri selamlarken, onlara "En sıkı sessizlik içindeki görevlerinden" birini söyledi. Albay

81

üniforması içindeki onun karşısında duruyorlardı. "Bir gizlilik durumunda sorulmayacak

soruların -Pelers'in açıklamasına göre- bir Amerikan gizli makamına iletileceği" belirtildi.

Garwood'un birlikte çalışma arkadaşları "Al" ve "wait" kendilerini takdim eltiler.

Üzerlerinde Amerikan ordusunun teğmen üniformaları vardı. Gizlilik yüklü Mr. Garwood

en ağır işkence yöntemleri karşısında da gerilenilmeyeceğini, bunun Teknik Hiz-met'in

güçlerine bile ayrıcalık tanımadığını belirtti. Bu durum BDJ önderi Hans Otto'nun

Alman -Amerikan soruşturma komisyonunun önündeki sorgusunda ortaya çıktı: "Bavyeralı

bir Teknik Hizmet çevre önderinin karagahta ciddi olarak ortadan kaldırılmasından" söz edildi. "Bir

diğer direniş örgütünde soru sorma yasağının konulması da düşünüldü." Hans Otto gerilla

birliklerinin Amerikalı öncü subayları hakkında da şunları anlatıyordu: "Mr. Ganvooddan

sözü edilen yöntemlerinden vazgeçilmesi için benim bir baskım olmadı. O bize örnek olarak

öldürülmesi gereken bir insanın eyleminin nasıl olduğu konusunda uzun boylu düşünülmemesi

gerektiğini gösterdi. Otomobiliyle kromoformlar getirirdi ve depoda bir tulumla çürük gaz bulunurdu."

Daha sonra güç kullanılmadığından söz edilen sorgularda, bir biçimde örneğin, gözlerin

bağlandığının olduğu, kor halindeki ocağa sokulan bir demir parçasıyla vücudun belli yerlerinin

dağlandığından söz etti. Demirlerin soğukluğu etin kavrulmasından sonra oluşuyordu,

akkor halindeki metalle vücuda bir isim yazılıyordu.

Öteki iki 'kurs"u Amerikalılar, Grafcnwöhr'deki kamplarında başlattılar, sonra

Waldmichelbach'ta yoldaşlar tarafından "wamiba" olarak da adlandırılan aşamalara

geçtiler. 15 Eylül 1951'de orada 8 gün boyunca partizan eğitimi yapıldı, bu 3 Mayıs

1952'ye kadar sürdü. Daha sonra on Teknik Hizmet mensubu yeraltı savaşı için

kurslara hazırlandı, katılanların adlan hep birbirinden gizli tutuluyordu. Derslerin

konusu, strateji planlarında nasıl gösterilmişse öyle işliyor, atışlar esas tabancalarla,

patlayıcı maddeler roboüara yöneltilerek yapılıyordu, Amerikan, Rus ve Alman silahlan

kullanılıyordu. Gerekli malzemeleri Garwood, Alman yoldaşlann faydalanmasına

hazırlıyordu. Teknik Hizmet kurslarına aşağı yukan 130 kişi katılmışu. "Bunların hemen

hemen tümü de eski subaylar ve astsubaylardı."

Waldmichelbach Belediye Başkanı, Wiesbaden'deki eylemlerin ortaya

çıkanlmasındah sonra orada neler olup bittiğini öğrendi. Ona kurs evinde "Doğu

Alman gençlik birliğinin" olduğu söylenmişti.

Partizanların geride bıraktıkları bir "ziyaretçi defterinde kimi kurumlar hakkında şu

edebi değerlendirmeler vardı:

"U

CDU- Bilinmeyenler Kulübü

Ö L Ü M L İ S T E L E R İ

Bundan sonra BDJ'nin Teknik Hizmet'i Eylül 1952'de devlet makamlarının

otoritesine çarptı. Polisçe elkonulan malzemelerin değerlendirilmesi önce bir düzene

sokuldu. Hatta o zamanlar Köln'deki Anayasa koruma federal dairesinin başkanlarından

Otto John, raporun içeriğini zorladı. Dikkati çeken buluşlar şunlardı: "75 KPD (Alman

Komünist Partisi) ve 80 SPD (Alman Sosyal Demokrat Partisi) üyesi hakkında personel fişi

82

(...) kısmen gıyabi tutuklama müzekkeresi kesildi (...) Wiesbadende 3.1152 tarihli bir konuşmada

Federal Alman Koruma Dairesi Başkanlığı; Anayasa koruma federal dairesine nasıl başvurulacağını

aynı yapının bu evraklarıyla açıklanıyordu."

Ayrıca Otto John, Teknik Hizmet'ten "arkadaşlarını başlangıçta ispiyon faaliyeti için"

yerleştirdi. 18 Ekim 1952'dcki sorgusunda Hans Breitkopf, gizli "kanun dışı kılınanların

lislesi"m * yapüklannı, tümüyle açıksözlü şekilde şöyle anlattı: "Bu eylemlerin yürütülme

tarzı ve savaş faaliyetlerinin özellikleri hakkında konuşulmayacaktı ve ben bu özelliklerin neler

olduğunu hiç düşünemiyordum."

O zamanlar düşündüklerinden biri çok açıktı: ilk personel rakamları biraraya

getirildiğinde, "Direniş gruplarının tüm taraftarları X gü-nü'ndeki bolşevik saldırısına

karşı eğitilecek; bolşevizm, komünizm için aktif olarak faaliyete geçilecek. Ben bu

kişilerin Rusların saldırısı karşısında mücadeleden mahrum bırakılacaklarını

düşünüyordum. Böylece onların Rusya'daki muhaliflerine ihanet etme olanakları

olmayacaktı."

Muhtemel olayın önleme tedbirleri Teknik Hizmet adamları için açıkça .politik bir

bağımsızlık demekti. Hans Breitkopf, mahkeme önünde şunları söyledi: "Bu örgülün

nereden geldiği ve benim şahsi hukuki durumum sorulursa; o zamanki zengin kartoteklere bakılabilir.

(...) Ben, vatansever girişimde bulunduğumuza ve anlayışımıza göre yurtsever faaliyet

gösterdiğimize, o zamanki kartoteklerde önderliğin görevlerinin tanımlandığına inandığımızı

söylemek isterim. Örgüt ve

* "Kanun dışı olma" eski Roma'da kanı helal olanların adının açıkça belirlenmesi için konulan

işaret.

faaliyette bize Avrupa'nın özgürlüğü ve vatanımız Almanya'nın savunulması için

kartotekin önderliği yol gösteriyordu."

Breitkopf, vatansever belgesel çalışmasını ayrıntısıyla açıklıyordu: "Bu listede tüm

ilgili kişilerin adları işaretlenmişti, bizim anlayışımıza göre ya doğrudan KP (Komünist Partisi)

üyesiydiler, ya en azından KP'ye aktif olarak hizmet ediyorlardı, ya da KP'nin kamuflajlı örgütlerinde

faaliyet gösteriyorlardı. Bunlar bize özellikle H olayı'nda tehlikeli olabilecek kişiler geliyordu. Bu

kişiler daha sonra yeniden bir tehlikeliler kartotekine alındılar ve bunlar o zamanki Abwehrden

insanlar (o/dardan birazdan söz edilecek) tarafından değerlendirildi."

Listedekilerin "Xolayı"nĞa Teknik Hizmet gerillaları tarafından

hangi yazgı yazıldığını aracılar sonraki sorgulumalarda hemen açıkla—

dılar: "Kanundışı olanların listesi hemen ortadan kaldırılmak istenen

kişileri kapsıyordu. Liste tamamlanmamıştı, henüz üzerinde çalışılıyordu.

Listeyi Breilkopfyürütüyordu. 'Kanundışı olanların listesindeki'

adlar Rieldorf dan kaynaklanıyordu."

Breitkopf un haberalma kartotekleri, bürosunda duran kahverengi bir bavuldaydı.

Tüccar ve ilk başlarda Hitler Gençliği Sürgün Önderi Otto Rietdorf; "dünyanın her

ordusuyla ilgilenmesi"y\e, büyük görevler hakkında bildiklerini açıkça komisyon önünde uslu

uslu anlatü. Onun çizdiği düşman tablosu çok açıktı: "İllegal komünist tehlikeyi tanıyoruz.

KPD'nin doğrudan üyesidirler. Onlar komünizmi resmen tanıyıp öğreniyorlar. Aslında bunları tanımak

kolay. Daha tehlikeliler; komünistlere gizli sempati duyan kimseler. Hem bunlar komünist olarak da

83

tanınmıyorlar. Onlar suyun altındaki aysbergler gibidir."

"Güvenlik" bölümü; "işgal bölgelerindeki koşulların sağlamlaştırılması için, bolşevik ordusunun

bir ileri yürüyüşünden sonra, Almanya'nın kişiliğini savunabilmek için" oluşturuldu. Gizli

unsurlardan meydana gelmişti ve sivil yönetimin inşasında da yardımcı oluyorlardı. Bu

kişilerin görevi; direniş savaşçılarının geride bıraktığı Alman sivil halkının kurumlarını

güçlendirmek, böylece insanları komünizme karşı sağlam bir iç direnişe hazırlamaktı.

Rietdorf ilginç düzeninin

"sadece bir başlangıç" olduğundan söz ediyor, "listelerin henüz bir değeri yoktur" diyordu.

Yurtsever yurttaşlar kanundışı olanlarla ilgili ne düşünüyorlardı, onları "güven altına

almak", "ortadan kaldırmak" ya da "nüfuzunu kır-mak"\an ne anlıyorlardı, bunlar konusunda

Otto Rietdorfbir Alman -Amerikan Araştırma Komisyonu önünde cevabını

veriyordu:

"'Kanundışı olma' kavramını Rus literatüründen öğrendim. Kanundışı olanlar' bölümünün Batılılara karşı

örgüt içinde alınacak geniş tedbirleri tanımak, Rus saldırısından sonra 'kanundışı kılman' insanları

güvence altına almak... Rusya'da bunlardan ne anlaşılacağı açıktır."

Ve o sürdürüyordu: "Mr. Ganvood'un bu sorunlardan haberi vardı."

Rietdorf un stratejik düşüncesi "güvenlik altına alınmanın bizzat düzenli birlikler

tarafından yapılması ve örgüt tarafından yürütülme-siydi."Böylelikle o, merkezi bir noktaya

parmak basıyordu. Sorumluluğun düzeyi ve Amerikalıları da içermesi sorguda ortaya

çıkü. Al-man-Amerikan komisyonunda ABD temsilcisi aynı şekilde bu versiyonu

savunmuş. Hessen İçişleri Bakanlığının Araştırma Raporu, "Rieldorfun bu iddiasının

Amerikalılar tarafından doğrulanmasından", "Amerikalı temsilcilerle yapılan bir konuşmadan" söz

ediyordu. Wiesbaden'in iç politikacıları, bu versiyona çok az inandılar "Fakat bu ilişkide,

örgütün Britanya bölgesinde de bulunduğu ve Amerikalıların bölgesinde hiç bulunmadığını düşünüyoruz.

Bu örgütün varlığı Rietdorf un açıkça gerçekleri saklaması nedeniyle bilinemiyor."

Birleşik Devletlerden dostlarının derin çelişkiye düşmeleri Hans Otto'nun

ikrarıyla açıklığa kavuştu. 1 Ekim 1952'de polisin önünde yapüğı; "Bu BDJdeki personel

raporları ve enformasyonlar, 'Pe-tersen örgütünde de Amerikalıların bulunduğunu gösteriyordu" açıklamasıydı

bu... Malzemeler için bağlantı adam ve Amerikalı alıcı uğursuz "Dr. Walıer"û \

yani önce BDJ'de ve sonradan Teknik Hiz-met'teki Garwood'du. Hans Otto "Xolayı"nm

gelişimi üzerine çeşitli düşünceleri de rapor etmişti: "Amerikalıların görüşü, örgüt

mensuplarının Rus birlikleri tarafından yok edilemeyeceği ve işgalden sonra partizan olarak

kullanılabilecekleriydi. Amerikalıların bu planı, Peters tarafından gerçekçi bulunmadı. Çünkü örgütte

ilgili insanlar tüm şartlar allında Batıda kalmak isteyeceklerdi." Askeri strateji sorunu üzerine,

Garwood'la Peters arasında "uzlaşmaz çelişkiler" varmış (Hans Otto). İki direniş

stratejleri de Frankfurt'ta buluştular ve Oden-wald'da Teknik Hizmet'in partizanlar

okulunda da bir araya geldiler. Hans Otto, Erhard Peters'e anlaşmazlık hakkında rapor

verdi -"olağanüstü inandırıcı bir konuşmacı"- bizim görüşümüze göre Gar-wood'un doğruluğu

çoğu olayda ortaya çıkü.

Planlan uygulamaya konan Garwood çok ağır bir suçlama altındaydı. O "nokta

ölçeğinde biraraya gelme, Peters'in yürütümünde küçük yönergelerin esas alınması kuralını" getirdi.

Henüz Alman savaşçılar, partizan savaşçılardan başka bir şeydi: "Lüth, bizim bakış

84

açımızın esaslarını, reddedilmesi için başkalaştırıyordu. Bizim görü-şümüzse, birleşik askeri birliklerle

güneye sarkmak ve bundan sonra işgal bölgelerindeki partizan gruplarının başka biçimde ortaya

paraşütle indirilmesi şeklindeydi."

Araştırma raporunun cansıkıcı kısır döngüsü sürüyordu: "Bu görüşe göre; aynı şekilde

X olayı 'nda iç politikanın zor tedbirleri geçerlidir."

Teknik Hizmet'in gizli ölüm listesi; Hans Breitkopf un somutlaşür-

SDP- Alman partizanlarının okulu

SRP- Sessiz partizanların randevusu

KPD- Küçük partizanlar - geçiş kampı

U

Bunlar gösteriyor kısaca: Tavır güçlü, yoldaşlık yekvücut Çünkü biz o kadar birleşmeliyiz İd

Almanya sonsuza kadar yaşasın!

Politik düşünmeli

Asker gibi davranmalı.

(...)

Kim gösterir böylesi birliği

Kimin sevgi gösterdiğini biliyoruz

Kalbimizle ve yumruğumuzla savunmayı

Bizim sevgimiz Alman toprağı (... )

Hile bizden uzak dursun

Biz ona hep özen gösterdik

Nasıl da domuzluk yapılıyor

Bizi de getiriyorlar yanlarında

Ve içimiz heyecanla doluyor Ateşten ve hareketlen geçtikçe Görüşümüzde çeşitlilik

olabilir Oysa şimdi çok açık ve anlaşılır! (... )

"Yediler" şimdi umut dolu görünüyor Bu da işlerin nasıl iyi gittiğini

(...)

Odenwald'da Nikolaşka 'da Seçkinler burada buluştu, Renksiz, profilden ve katı Ayrıca

solda sıfırlar da. Eğer devlet gemisi batarsa O zaman biz burada tilkileriz. Etkin çevre ve

hile geliyor Eğer yoksulluk da yuvayı kurarsa Çok öğreniriz, öyle bazı hünerleri:

Güvenliğimizi kim tehlikeye atmak ister Biz onu önceden uyarırız Cepte kokteyl savaşırız

(...)"

dığı Prusyalı bir bibliotekçi gibi pratik hale getirdiği bir "haberalma kartoteki"nâe

bulunuyordu. Bu, esas olarak kanundışı kılınma önlemleri şeklinde somut olarak

planlanmıştı. Açık mavi karılan Breitkopf, "tehlike kartoleki" olarak kullanıyordu. "Sözü

edilen tehlikeli insanlar ve görev alanlar, kanundışı kılınanların listesini izleyecek kimseler ve toplanan

bilgilerin doğru olup olmadığını kontrol edecek olanlardı." "Çifte süzgeçten geçirilmiş" kişilerle ilgili

kartlar "direniş gruplarının ispiyon hizmetlerinde" yardımcı olacaklar içindi. Kartlar partilere

85

ve isimlere göre de sınıflandırılıyordu. Kanundışı kılınanlar için alınacak tedbirlerde bu

yardımcı dokümanlar çekirdek parçalarda kırmızıyla işaretleniyorlardı: "Tehlikeliler

kartı." Orada 'komünistler ve şahısla-rınlisteleri vardı. Bunlar Komünist Parti'de ve onun örtülü

örgütlerinde faaliyet gösterenlerdi. Aynı şekilde çeşitli üyeler ya da bağlantı kurulan kişiler

başarısız olarak sözü edilen kişilerdi. Kanundışı kılınan kimselerin listesindeki adların

çoğunluğu bilinmiyordu.

Özel kanundışı kılınanlar listesi, yeşil renkli "personel kartoteklerinde" bulunuyordu.

Hessen soruşturmasında bunlann içinde özellikle "önemli SPD'li" politikacılar, KDP ya da

bolşevizmle bir biçimde ilişkisi bulunan kimseler olarak niteleniyorlardı. Bunlar bir

anlamda Üçüncü Reich dönemindeki "vatan haini konumundaki kişiler" gibiydi (Araştırma

Raporu). Otto'nun görüşlerinden sonra Paul Lüth, bu haberlerin toplanmasında özel bir

değerlendirme yaptı.

Tümüyle faşist dünya görüşü biçiminde Hitler rejimine karşı direnişte eylem

yapanlar "vatan haini" olarak açıklandı. Örneğin sosyal demokrat gazeteci Dr. Gerhard

Gleisberg "Schumacher'in yeni atı", "basın ahırının en kötülerinden" olarak nitelendi. "Biçim:

güçlü, Saçları: koyu, Yüzünün biçimi: oval, gözlük kullanıyor, Dili: ingilizce, Çekçe biliyor, Konutu:

Hannover, Waldhausen Sır. 6." Kanundışı kılınma eyleminde, "politik tartışmalarda toleranslı biri, iyi

huylu bir insan olmak" özellikle geçerliydi. Direniş dönemi hakkında yeşil yapraklarda

şunlar yazılıydı: "1939da İngiltere'de sürgün yoldaşları Ollenhauer, Knoeringer vb. gibi kişilerin

vatan hainliği çalışmaları çerçevesinde..."

Frankfurt federal meclis milletvekillerinden Georg Stierle hakkında "SPD'nin sol

kanadının taraftarlarından" nitelemesi yapılıyordu. Teknik Hizmet'in haberalma servisinin

kartında: "1945den sonra, Sti-erle, ilkin SPD'nin parti fonksiyonerlerinden biriydi, aktif olarak

anti-faşist politikaya katıldı. O zamanki Hessenli bakanın üzerinde büyük etkisi vardı. Komünist

eyalet milletvekili Keil 'le de işbirliği halindeydi."

Davanın özellikle önemli etki edici bir yanı vardı, kanundışı kılınanlar listesi

sosyal demokratların adım da ve öteki aynı düşüncedeki kişileri de tehlikeli şahıslar

olarak niteliyordu. Federal Almanya'da demokrasinin yeniden inşasında çok önemli

roller oynayan kimselerdi bunlar oysa. Hessen soruşturmasının dili aynı olmak

zorundaydı. Gıyabi tutuklama muzckkereleriyle sayfalardaki düzen ("göz, rengi: koyu

kahverengi, yüz, biçimi: oval, yüzün rengi: parlak") ve etkin politikacılarla gazetecilerin

karakter özellikleri de bulunuyordu. Ötekilerin yanında şu isimler de yeralıyordu:

Wilhelm Apel, Federal hükümette Hessen yetkilisi (SPD), Gottlob Binder, Konut

yapımı, kent inşası ve mekan planlaması Alman Birliğinin başkanı (SPD),

Emir Carlebach, gazeteci, 1945'den 1947'ye kadar Frankfurter Ruhdschau'nnn

imtiyaz sahibi, Hessen'de eyalet meclisi milletvekili (KPD),

Otto Graf, Bavycra Kültür Bakanlığında, bakanlık danışmanı, bundan önce Münih

Üniversitesi Devlet Komiseri (SPD),

Emil Gross, Alman gazete sahipleri birliğinin başkanı ve Biele-feld'dcki Freien

Prcsse'nin yayımcısı, eyalet meclisi milletvekili (SPD),

Hans John, Alman Demiryolları Sendikası Başkanı, Federal Alman Demiryolları

yönelim kurulu üyesi (SPD),

Wilhelm Kaisen, 1945'den 1965'e kadar belediye başkanı ve Bremen Senatosu

86

Başkanı (SPD),

Oskar Kalbfell, 1945'den beri Reuüingen belediye başkanı, Würt-tembcrg-

Hohenzollern eyalet meclisinde göçmen komisyonu yönelim kurulu üyesi, SPD- fraksiyon

yönelim kurulu üyesi, 1946'dan beri Wcslfallischcn Rundschau'nun şef redaktörü.

Dr. Harald Koch, 1945'den beri Oldenburg Maliyesi bakanlık direktörü, 1946'dan

beri Aşağı Saksonya eyalet meclisi milletvekili, anayasa politikası komisyonu yönetim

kurulu üyesi (SPD),

Franz Marx, Parti sekreteri ve SPD federal meclis milletvekili,

Ludwig Metzger, Hessen kültür bakanı (SPD)

Josef Meyer, SPD Hessen Eyalet Sekreteri,

Herbert Wehner, SPD'nin o zamanki federal meclis milletvekili,

Heinrich Zinnkann, Hessen içişleri Bakanı (SPD).

Hessen'deki SPD önderliği için; sürgündeki sosyal demokrat direnişin en önemli

adamlarının ve politik kurumlarının yeniden inşasında sağlam fonksiyonları olanlardan

"X .olayı"nda partizan savaşçıları tarafından yok edilecekler şeklinde gösterilmesi

şaşırtıcıydı. Amerikan gizli servislerinin açıkça rıza göstermesiyle ve bu "aracılar"ın

önemli kriz olayları için finansmanlarıma ciddi ciddi mümkün görünmcsiylc ortaya çıkıyordu bu

durum.

Sürgün yıllarından sonra, onlar, nihayet gözetlemenin son bulduğuna ve

Gestapo'dan duydukları korkunun sonunun geldiğine inanıyorlardı. Şimdi;

komünistlerin etkilerinin olmadığı, demokratik, çoğulcu bir inşa için gayret

gösterirken; bu Gestapo'nun gizli izlemelerinin yeniden başladığını, hatta 'X

günü'ndeki gizli polisin de peşlerine düştüğünü görmek zorunda kaldılar. Bu likidasyon

hazırlığının bir gençlik örgütüyle yapılıyor olması ve Adenauer hükümetinden maddi

destek görmesi, özellikle Hıristiyan Demokrat politika çevrelerinden, Amerikalı

kurtarıcılardan talep gelmesi, bunların demokrasi duygusu ve özgürlük aşkıyla, halta

demokratik bir basın kuruluşu görüntüsüyle yapılmasına SPD önderliği akıl

erdirmemeye başlamıştı. En azından inanmayanların duygusunun tepkisini çekmesi o

kadar büyük bir çabuklukla olmuştu ki...

Sosyal Demokrat aracılar, adli görevliler ve Hessen içişleri bakanı, Köln Federal

Dairesine raporlarında yazılanlar açısından görevlerinin devletçe gerekli olduğunun

farkındaydılar. Henüz Adenauer devletinin politikacıları ve memurları bu davaya

yakınlık göstermiyorlardı. Onlardan Prusya somutluğu ve hukuk devleti düzeni aşkı

nasıl beklenirdi. Soğuk savaşın işaretlerini taşıyan, yeni savaş sonrası dönemin

hizmetçileri, davayı sumen altına atmayı deniyorlar, fren oluyorlar, yatıştırıyorlar,

yavaşlatıyorlardı.

Bilinenlerin tablosu bir biçim alıyordu. Savaş sonrasının en büyük skandallarından

biri bekleniyordu. Politik zarar sının aşılmak üzereydi. Araştırma komisyonlan, gizli

gelişmeler, karanlık manevralar -hep Amerikalı müttefiklerin kanştırmalan- işi yokuşa

sürme amacını taşıyordu. Çünkü oyunda çok taraf cirit atıyordu. Bu en büyük düzenin

bir skandali, Alman-Amerikan ilişkilerinin hassaslığım bozacaktı. Batı entegrasyonunun

öteki sağlamlaştırma planlan ve bir Batı savunma topluluğunda yeniden askerileşmenin

koşullan, güçlükler yaratabiliyordu.

87

Bu yüzden dava hızlandırıldı ve belli bir sonuca ulaşmak zorundaydı.

88

" Ö Z E L Z A M A N S Ü R E C İ N D E K İ A D A L E T

Hans Otto'nun 9 Eylül 1952'de Frankfurt'taki sorgusunda, BDJ'nin örtülü

faaliyetleri hakkında söyledikleri, sonunda Hessen makamlarının harekele geçmelerini

sağladı. Otto'nun ön sorgusundan sonraki iki gün, Hessen içişleri bakanlığının

raporunu; Dr. Littmann Frankfurt polis başkanına iade etti. Aynı günde, içişleri

bakanlığının üç çildik eseri öyle belgelendirilmiş ki; "savcılık ve polisin ortak davranışı

yüzünden Hessen eyalet başkanlığıyla bir konuşması, eyalet bakanı olarak onun

özelliğini gösterdi."

iki gün sonra, 13 Eylül 1952'de örgüte karşı devletin yeniden bir darbesi indi. Tam

saat 17.00'de Teknik Hizmet yönetici başlarının büro ve özel konutlarına girildi.

Üyeler Otto Rietdorf, Friedrich Kleff ve Rudolf Radermacher, aynı gün yakalandılar.

Az sonra Teknik Hiz-met'in adamı Ludwig Kaufeld tutuldu.

Hessen Neu-Isenburg'da Teknik Hizmet'in buluşma yerinde 16 ter-tipçi

yakalandı, ötekilerin yanında "12 sayfalık 'kanundışı kılınanların listesi onlardaydı.

Bunlar Rus birliklerinin askeri harekete geçmesi durumunda tasfiye edilecek politik

muhaliflerin listesiydi. Bu listeler, Alman Gençlik Birliği yeraltı örgütünün gizli

eylemlerinin çekirdeği olan BDJ olaylarındaki çalışmanın merkeziydi. Bir kaüiam

komplosunun kurulması yüzünden savcılık aracılığıyla yürütülüyordu.

Teknik Hizmet buluşma yerlerinde yakalanan tertipçiler aynı şekilde 12 sayfalık

"ötekipartililer" 44 sayfalık "FDJ kamuflaj örgütleri" hakkında malzeme taşıyorlardı.

BDJ'nin enformasyon hizmeti "siyasi suikasler" ve yüzlerce sayfa tutarında yazışma

malzemesi de bulunuyordu. Aynca memurlar Teknik Hizmet'in örgütlü eylemlerini daha

çok kartoteklere almışlardı; ötekilerin arasında "tehlikeliler kartı" ve "telsizciler" kartı,

bunların yanında makaleler, broşürler ve "beyaz kitaplar", 65 çeşit kart, şifreli bir evrak

çantası ve "patlayxilar için 2 talimat", "Amerikan kartotek malzemeleriyle bir paket" de vardı

ayrıca.

Bad Vilbel'deki Teknik Hizmet üyesi Hans Weissbach da aynı şekilde mahkeme

önüne çıktı: 25.000 ölçekli haritayla, aşağı yukarı 4 tertipçi 150 adek boş 25.000

ölçekli harita, kurs raporları, yeniden si

89

lahlanmada cephe askerleri için uçuş talimatı, "37 paket deri merhemi, süspansiyon ve penisilin", bir harita, 21

gezici kartı, bir "lastik kılıf içinde motorları çalışmaz hale getirici paketlerle madeni kaset", 22 yürüyüş pusulası, 16

patlayıcı tablet, bir "partizan günlüğü", gemiler için tanıtma hizmet kartlarıyla bir kitap, bir piyade ders

kitabı, 13 "gizli personel sorusu" ve sokak savaşları hakkında beş kitap.

Yeraltındaki savaş için özel konutlardaki dinleme ekipmanı, o sıralarda anti-terör yasalarının

çıkarılmasından sonra, yüksek güvenlikte altı ay bunlar değerlendirildi.

Finansman olarak Hans Otto da, Amerikalı Sterling Garwood'un sözünü ettiği, Alman polis

makamlarının beklenmedik ziyaretiyle karşılaştı. Odenwald - Sıeinbach'taki konutunda, Alman Teknik

Hizmet üyelerinde olduğu gibi başarılı şekilde ele geçti: 'Tüfekler için Amerikan görüş maleryaliyle" plan

tabloları, tüfek ve tabancaların parçaları ve kılıfları, ufak kalibreli bir tabanca, tüfek mermileri,

çakmaklar, patlayıcı kapsülleri...

Gizli birliğin şefi de, Frankfurt polis makamlarının adamlarınca ele geçirildi. Teknik Hizmet'in

yöneticisi Erhard Peters'in içişleri bakanlığının raporlarında daha sonra tesbit edileceği gibi "bulunması

mümkün değildi." "O, Amerikan koruması altında bulunuyordu, hemen ilk tutuklamalardan sonra sıvıştı." Bir diğer

araştırma başarısızlığında gençlik örgülü önderine değinildi: "Paul Lüth de (...) BDJ'nin federal birinci başkanıdır

ve Peters'in okul arkadaşıydı, duyumlara göre aranılmasına geçildi. Aynı şekilde başarılı olunamadı. 7.1052 tarihli yazıyla,

Lüth Frankfurt/Main 'deki polis başkanlığmın 12. komir serliğine 8.1052 tarihli yazıyla aranıp bulunması emri verildi, ki o bir

yıldan beri FrankfurtIMain'de oturuyordu ve Laufachta saptanmıştı ki; bu yüzden orada olduğu öğrenilmişti."

Teknik Hizmet üyeleri Rietdorf, Kleff, Radermacher ve Kaufeld'e karşı indirilen darbe eyleminden

sonra Frankfurt tutuklama mahkemesinin önüne çıkarıldı. Bunu İçişleri bakanının raporu şöyle tesbit etti:

Tutuklananların bazılarında tahrif edilmiş tanıtma kartları bulundu. Otto 'nun üzerinden çıkana göre kendisi

CİC'dan sorumluydu."

Henüz 13 Eylül saat 20.00'de, ilk yakalamalardan üç saat sonra, Dr. Otto John'un Anayasa Koruma

Federal Dairesi yöneticiliğiyle iki saatlik görüşme yaptı. Sonradan onun Demokratik Almanya Cumhuri

yetinde kaybolduğu Bau basınının manşetlerine geçti: Köln'den gelen yüksek anayasa koruyucuları "şimdiye

kadar bilinen davanın tüm özellikleri üzerine ve düşmanca polisiye tedbirlere başvurulduğunu rapor edeceklerdi." İçişleri

Bakanlığının Federal Daire şefleriyle görüşmesi hakkında Teknik Hizmet raporu şunları belirtiyordu: "Dr.

John alman tedbirleri onayladı, özellikle Lüth ve Peters için gerekli araştırmayı alıkoydu. BDJ ile

herhangi bir düzen içinde olunmadığını, aynı şekilde somut hiçbir hazırlıklarının olmadığını savunuyordu.

Anayasa Federal Dairesinin BDJ Teknik Hizmeti hakkında, sadece önemsiz olarak bilinen şeylerden söz

etmedi: Federal içişleri Bakanlığını bilgilendirmeyi, özellikle devlet sekreteri Rötter von Lex'i öne aldı."

Otto John, sonradan "iki kez geri döndüm" başlığıyla yayınlanan anılarında bu görüşmeyi şöyle

değerlendirecekti: "Telaşlıydım. Zinn, değişik bir şiveyle konuşuyordu. Öteki baylar benim reaksiyonumu gözlüyorlardı.

Zinn bu partizanların illegal girişimini, Amerikalıların organize ve finanse etliğini söylüyordu. Federal hükümet ve benim

dairedeki temsilcilerim de 'Bay Albay Radke'yi tanıyorlardı (...) Ben bunların tümünü yeni açıklıyorum." John, o zamanlar

Zinn'e sormak istiyordu, "Bu illegal eylemlerin bilinmesi üzerine anayasa koruma eyalet dairesinden niçin

korkulduğunu?" Sonradan John'un Köln dairesi olup bitenler hakkında bilgilendirildi.

Kriminal polis tanfından yapılan bu şaşırtmalardan sonra Frankfurt Yüksek Savcısı ve Birinci Savcı

Donath eylemleri Karlsruhc'deki Federal Savcılığın şahsi bir yazısıyla bilgilendirdi.

Soruşturmayı orada federal savcı Dr. Hubert Schrübbers'den alınıp birinci savcı Dr. Wagncr'e

verildi. Frankfurt savcılık temsilcisi Karl-sruhc'deki federal savcılığı ziyaretinde görev gereği şunları

öğrendi: "Frankfurt'la çok miktarda belge ele geçti, bunlar o kadar kapsamlıydı ki, en azından sadece bir

90

bölümü güvenliğin büyük başarısını gösterir. Malzemeler hemen bir kamyonla Karlsruhe'ye getirildi"

(Hessen içişleri Bakanlığının raporu).

BDJ eylemlerinin diğerlerini federal savcılık pek ilginç bulmadı. Karlsruhe'de içişleri bakanlığının

Teknik Hizmet raporu şunu açıkladı: "Kolayca yürütülmesi olanaksız görülüyor, çünkü Karlsruhede bunu yapabilecek

bir alan yok."

Federal savcılığın ölçülü aracılık çıkarları Frankfurt'lu hukukçular için hiç de açık değildi. En azından

bu görünürdeki şüphe ağır davaları hukuken tümüyle anlaşılmaz kılıyor. Donath ve Buchtal için eylemlerin

yapılışı hakkında federal savcılığa başvuruldu. Onlar görevlerini, raporda belirtildiği gibi politik

yorumlara değer vermeksizin yapıyorlardı. Bunun için de şunu ifade ediyorlardı: "KPD'ye karşı ve SPD'nin

uygun ölçüde yeniden askerileşme önlemine karşı örgülün iç politika görevleri vardı."

Önemli hukuki bir sürpriz yaşanıyordu. Sonradan içişleri raporunda tesbit edileceği gibi, serbest

bırakılmayı Karlsruhe'deki federal savcılar Schrubbers ve Dr. Wagner sağlamıştı:

"1 . Federal savcılık öncelikle Frankfurt/Main'daki yüksek savcılıktan bağımsız olarak,

21.Herhangi bir duyuma dayanmadan,

22.Frankfurt/Main'da bulunan malzemeleri görmeden,

4. Federal adalet bakanlığına eylemleri sınırlamadan."

Adalet bakanı yoktu, fakat tüm Almanya Sorunları Federal Bakanı eylemleri üç gün boyunca

soruşturmuştu.

Frankfurt hukukçularının bulguları açıkça öyle etkileyeciydi ki; Teknik Hizmet'e karşı aracılar

trafiğini tümüyle anayasal yetkilerle yere serebilecekti. Hukuk devleti kuralları bir kez daha

önemsizleşti. Hukuk esaslarının yara alması, hiçbir sonuç getirmedi. İki sorumlu federal savcıya gerekli

disiplin hatırlauldı, hatta davanın dairelere bölünmesi yüzünden yapıldı bu. Dr. Hubert Schrubbers bundan

sonra büyük bir kariyer sıçrayışı yapü. BDJ karışıklığının başlamasındaki faaliyetlerden sonra hemen,

Düsseldorftaki genel savcılığa getirildi. 1 Ağustos 1955'de bir yazısıyla yöneticiliği tescil edildi: O, Dr.

Otto John'un yerine Anayasa Koruma Federal Dairesinin başkanlığına atanmıştı.

Hubert Schrubbers Anayasa Koruma Federal Dairesinin şefliğinde 18 yıl kaldı. Daha sonra politik

geçmişinde ilk kez tökezledi. Elli yıllarının başlarında genç cumhuriyetin politik skandallarından davanın

şekli değil, bir yeralü örgütünün terörist planlarının örtbas edilmesiydi. Onun kaderi değildi, aynı

zamanda Nazi döneminde yüksek eyalet mahkemesi Hamm'da savcı olarak politik davalara bakmıştı. Parti

üyesi olmamasına rağmen Nazi rejimine karşı politik direniş yüzünden komünistler ve izlenen Hubert

Schrubbers tarafından ağır hukuki davalarla cezalandırıldı.

Alman hukukunun bu geleneği soğuk savaş dönemindeki federal cumhuriyetin hukuk dilinin izlerini

taşıyordu. "Federal cumhuriyette ikili hukuk mu geçerli?" diye soruyordu sosyal demokrat hukukçu ve

daha sonra Kuzey Ren Westfalya maliye bakanı Diether Posser, West-deuthen Tageblatt'ın 3 Eylül

1955'deki nüshasında. O zamanlar hatır-şinaslığı görülüyordu ve BDJ'nin Teknik Hizmetinin yakalanan

fonk-siyonerleri hakkındaki davayı görülürken geri bıraktırması bundan başka birşey değildi. O dönemden

sonra iki buçuk yıl BDJ önderine karşı aracılık takibatı yaptı. Anayasa düşmanı bir birlikte devlet

düşmanı faaliyetleriyle bir katliam komplosu kurması ve benzer suçlar yüzünden Ağustos 1955'de federal

savcılığa verildi. -Dr. Hubert anayasa koruma Federal dairesi şefliğine hazırlanıyordu- federal mahkeme

salonunda, suçlanan örgütün yönetici fonksiyonerleri "ayrı takibata uğradılar." İki yıl sonra bu an trag

mahkemenin önüne çıkarıldı. Ağustos 1957'de bunun için sadece güçlü ajan bilgileri günlük gazetelere

yansıdı. BDJ ve onun teknik örgütü artık unutulmuştu.

Bu ağır davalar 50'li yıllarda FDJ fonksiyonerlerine ya da öteki komünist örgütlere karşı davalarda

yeraldı. Gerçi orada ne silahlar ne de likide edileceklerin listesi bulunmuştu, katliam komploları ya da

soğuk savaşın planlan da savcılara sunulmamışu, sanıklar henüz mahkeme salonunda görülmemişlerdi.

91

Yargıcın önündeki adalet, politik dünya görüşünün bir davasıydı, Federal Almanya ideolojik bir savaş

ortamında bulunuyordu.

6 Haziran 1957'de kararın 3. yargı senatosuna gelmesini federal mahkeme konseyi kararlaştırdı.

"Özel zaman süreci gözlerden kaçmadı, bir yandan durumun kronik bir tehlikesi Federal Almanya'nın özgürlük düzeni

içerden ve dışardan, öte yandan komünistlerin safında tutulmaksızın ajitasyoh yapabilmeleri karşısındaki çözümsüzlük..."

BDJ'nin amacı sonunda açıklanmıştı, yüksek mahkemenin hiç de öyle* bulmadığı "özgür demokratik temel

düzen ve her tarz totaliter gayretlere karşı faaliyet göstermek... "

Y Ü K S E K K O M İ S E R " M E R H A M E T E D İ Y O R

içişleri bakanlarının anayasa koruma başkanlarından Otto John'la konuşmadan iki hafta sonra 30

Eylül 1952'de personel kağıtlarının fotokopileri ve öteki malzemeler hakkında John'la ikinci bir konuşma

daha yaptılar. "Federal içişleri bakanlığının bu bulguları özellikle devlet sekreteri Ritter von Lex'in

bilgisine sundu." Asilzade devlet sekreteri Anayasa koruma ve "Üçüncü Reich"ta komünistlerin ve

demokratların katı şekilde koğuşturmalarını sürekli olarak yürüten biriydi-Teknik Hizmet kartotekleri

için doğrusu en güvenilir adamdı.

Dr. John, Hcssen'e Amerikan yüksek komisyonuyla bunlar arasındaki zaman aralığından daha sonraki

günde açıklamayı rapor etti, "Amerikan makamları tarafından örgülün hangi aşamada bulunduğu veya böyle

bir örgütün olup olmadığını" soruyordu.

Böyle konuşmada Hcsscnli temsilci yem olmak zorundaydı, onların arasında içişleri bakanı Zinnkann,

polis başkanı, bakanlık memurları, bir devlet sekreteri ve bir eyalet mahkeme kurulu "Bonn'da hedefine

eriştiğini, suçlandırılmadan kurtuldukları" haberini duydular.

Sonra 1 Ekim'de Köln'den beklenen telefon geldi. Dr. John, Hessen hükümet başkanına beklenen

açıklamalarının eline geçmediğini ulaşürabildi. içişleri bakanından Amerikan Yüksek Komiserliğiyle sonraki

gün bir konuşma rica etü. Bunun yanında Yüksek Anayasa koruyucularına küçük bir "arıza"yı rapor etü:

"Yakalananların federal savcılığın yetkisiyle tutuklulukları kaldırılmıştı." John, yatıştırıldı, federal

savcıların yakalananların tutukluluğunun sürmesini telefonla rica ettiği sonradan öğrenildi.

BDJ gençlerinin serbest bırakılmasında sorumlu bir makamın olmayışı öylesine inanılmazdı ki,..

Federal adalet bakanlığındaki daha sonraki yüksek savcı Wiechmann'la, birinci savcı Wagner'le bir

konuşmada (14 Ekim'de) "Tüm Alman sorunları federal bakanlığının tutukluların serbest bırakılması

hakkındaki kararı, soruşturmadan üç gün sonra alınmıştı ve Anayasa koruma federal dairesinin bir memuru

geriye yürütmüştü."

Otto John, Wiesbaden'de 2 Ekim'de Amerikalılarla Hessenlilerin ilk buluşması olduğunda ne kadar

sevinçliydi. Saat 16.00'da ABD temsilcisi Mr. Steider, Amerikan yüksek komisyonu tarafından ve

bakan Zinnn'le general Trescott'un temsilcisi buluşmuştu. O SPD'li politikacılar hakkındaki personel

formlarının Amerikalı misafirlere de John'a yaptığı gibi yapmıştı. Zinn, ayrıca "Bunda bay şansölye

örneklerinden ve SPD 1. başkanı, federal meclis milletvekili Ollenhauer rapor edilmek zorundaydı, fakat

başka adımlar da atıldı." John da, Erich Ollenhauer ve Konrad Adenauer'in bilgilendirilmesi gerektiğini

gördü.

SPD yönetim kurulu, bunun üzerine aynı akşam öğrendiler olup biteni.

Aynı zamanda, sonucu şaşırtıcı kılan aracılar hakkında yeni kanıtlar geldi:

-Teknik Hizmet üyeleri Waldmichclbach'te askeri eğitim görmüşlerdir,

-"Tüm aparat" Amerikalı para araçlarıyla desteklenmişti, -Yukan Hesscn'dcki bir Amerikan silah deposu

bulunmuştu, -Teknik Hizmet'in önderi Peters Mayıs 1952'de Anayasa Koruma Federal Dairesi yardımcı

92

yöneticisi (Radke) "örgütün varlığı ve amaçlan" hakkında onu bilgilendirmişti.

Bundan başka 1 Ekim'de Hans Otto kanundışı kılınanların listesi ve "X olayi'ndan sonra oluşturulacak

hükümet makamları için düşünülen kimselerin lesbitini" rapor etmiştir. Peters'in bu formülasyonu ve örgütteki

öteki insanların gerekli silahlarla donatılması" sorunu gündeme geldi.

Nihayet 3 Ekim'de Adenauer sorunla resmen ilgilenmeye başladı. Bu görüşme üzerine araştırma

raporu: "Hessen eyalet başkanlığı 3.10.1952'dc Frankfurt/Main'da bay şansölyeye sorun hakkındaki

raporu sundu. Özellikle Alman politikacıları hakkındaki kartotek bilgilerini açıkladı. Bay şansölye tüm

meselelerden hiçbir bilgisi olmadığını söyledi. Aynı akşam mesele Amerikan Yüksek Komiserliğine de

bildirildi. Eyalet Başkanı Zinn, Adenauer'in Hessen eyalet meclisinde açıklama yapmasının gerekliliğine

dikkat çekti ve bu, eyalet meclisinin 8 Ekim'deki oturumunda yerine getirildi. Hessen İçişleri bakanlığının

araştırma raporu, skandalin ortaya çıkarılmasının kronolojisini şöyle yaptı: "Bundan sonra Hessen eyalet

başkanlığı 2.10.52'de Amerikan Yüksek Komisyonu temsilcisiyle bir konuşma yaptı. Peters burada

konuşulanlan Alman makamlarına bildirdi, Peters'in suçlan 4.10.52'de kriminal polise intikal etti. O

araştırmada bulunanlarla suçlar arasındaki bağın olmadığını düşünüyordu." Alman aracılar yakın temasta

olduklan Teknik Hizmet önderinin Amerikan koruması altında olduğunu mahkeme önünde açıkladı.

Amerikalılara namus sözü vermişti, Alman makamlarına hiçbir şey söylemeyeceğine dair. ABD'li temsilci

onun bu namus sözü verdiği iddiasını yalanladı.

Peters, saatler boyunca eyalet mahkeme konseyi başkam Maneck'in

önünde askeri amaçlan ve Teknik Hizmet'in esasları hakkında

bir şeyler açıklamışü: "0, 1951 başında Amerikan devleti yurttaşı

Garwood'la tanıştı. Bundan sonra, bir düşüncesinin dünya görüşünün

esasına, özellikle Alman halkının savunma isteğinin uyandırûmasma

inanmıştı. Örgüt inşa etmeyi öne aldı, amacı örgütlü biçimde, birleşik

silahlı kuvvetlere yardım etmek ve Rus yürüyüşü karşısında elde silah

savunmaya katılmaktı. Amaç Mr. Garwood aracılığıyla sağlanıyordu"

Peters ona buna göre, özelliklerini sıraladı ve Garwood da ona istediğinden

daha fazlasını ödedi. *

Erhard Peters, "yoldaşlarına" karşı polisin eylemleri başladığında, bunların tümünü Amerikan bağlanü

adamına aktardı. "O bunun üzerine Amerikalıların koruması' altına alındı ve bir Amerikan 'özel konutuna'

götürüldü. 1952'de Mayıstan Haziran ayına kadar, aşağı yukarı 20 tertipçi önemli yazılı belgeleri özellikle

Amerikalılara verilen özel raporları yakıyorlardı." Ayrıca tanıtma kartı ve örgütün görünür liderliğini

vermekten sorumlu olduğunu açıkladı. Bundan sonra Hessen makamlan Teknik Hizmet önderinin Amerikan

"korumasından" çıkarılmasını istediler.

7 Ekim'de SPD yönetim kurulu üyelerinden Erich Ollenhauser büyükelçi Donelly tarafından Amerikan

yüksek komiserine başvuruldu. Aynca Ollenhauser parti arkadaşı Zinn'i basının meseleyi bulanıklaş-lırması

taktiklerine engel olmak için davayı kamuoyu önüne çıkarma çağnsı yapü. 8 Ekim'de saat 10.00'da eyalet

meclis oturumunda az önce bir diğer Alman-Amerikan buluşması Donelly'yle yardımcı Reeber, "Amerikan

ordusunda bu meselelerle ilgili bir temsilci" Mr. Stalder ve eyalet başbakanı Zinn'in yanında diğer beş

Hessenli temsilci bulundu. Aynca Otto John da vardı. "Ordu hizmetleri temsilcisi örgütün Kore krizi sırasında en

azından Batı Almanya daki Amerikan askeri birliklerinin bir direnişe sokulması ihtiyacından hayata geçirilmişti. Fakat

şartlar değişti, Mart Nisan 1952'de özel araştırmalar yürütülmeye başlandı. 52 Mayısında örgütün dağıtılmasına

karar verildi...

BELGE

93

8 E K İ M 1 9 5 2 ' D E EYALET M E C L İ S İ Ö N Ü N D E , H E S S E N EYALET

B A Ş B A K A N I Z İ N N ' İ N K O N U Ş M A S I N D A N Ö Z E T L E R

Başbakan Birinci Yardımcısı Schröder: Açıklama için sözü Bay Başbakana veriyorum. Başbakan Zinn:

Bay Başkan, çok değerli baylar ve bayanlar! 3 Ekim'de Cuma günü Bay Şansölye Dr. Adenauer'le

Frankfurt/Main'de yaptığım bir görüşmeden ve Yüksek Amerikan Komiserliğinin temsilcisi Mister Reeber'le

bugün çalışma odamda yaptığım istişareden sonra yüksek huzurunuzda şunları söylemek isliyorum:

9 Eylül 1952'de; aşağı yukarı 1950 sonu, 1951 başlarında Alman Gençlik Birliği önderleri tarafından

"BDJ'nin Teknik Hizmeti" adı altında kurulan bir gizli örgütün varlığı Hessen Anayasa Koruma Dairesinin

komisyonunda görüşüldü. Örgüt, silahlı bir direnişi düşünen politik bir örgüttü. Örgüt, BDJ'nin ilk

başkanlarından Paul Lüth'ün bilgisi ve yardımıyla kuruldu. Esas yönetici BDJ'nin ikinci başkanı Frankfurt/

Main'dcki Gerhard Peters'di. Bu arada BDJ'nin ikinci başkanlığından da istifa etmişti.

BDJ'nin bu Teknik Hizmetinin görevi; Federal Cumhuriyette bir Rus saldırısında, ilk planda küçük

gruplar halinde bir partizan örgütlenmesine gitmek, işgal edilen bölgelerdeki görevlileri dağıtmak,

köprüleri uçurmak ve konudan yoketmekti. Bir sonraki plana göre örgüt, başlattığı silahlı direnişi Alplere

kadar yaymak, daha sonra böylesi gruplardan oluşan eylemcileri Sovyet haüannın arkasına paraşütçülerolarak

indirmekti. Bu eylemlere katılanlardan birinin ikrarına ve polisiye önlemler sırasında ele geçirilen

malzemelere göre örgüt içpoliti-kada KDP'ye ama özellikle SPD'ye karşı yönelmiştir.

Örgütün varlığının ortaya çıkanlmasından sonra, 18 Eylül 1952'de indirilen darbeyle pek çok mensubu

yakalanmış ve BDJ'nin Frankfurt am Main'deki konutlarında aramalar yapılmıştır. Anayasa Koruma

Fedcral Dairesinin yöneticisi, olup bitenlerden bilgilendirilmiştir. Yakalananlar için tutuklama karan

alınmıştır. BDJ'nin her iki başkam ise bulunamamıştır. Dava Frankfurt am Main savcılığı tarafından eyalet

yüksek savcılığına gönderilmiş, 1 Ekim 1952'de ise tutuklananların tahliyesine karar verilmiştir, çünkü

suçlananların örgütü Amerikan gizli servis hizmetlerine dayanıyormuş.

(SPD sıralarından: duyun! duyun!

Milletvekili Nitsche (SPD): inanılmaz!)

Örgütün kamuflajlı olması ve evraklarının tahrif edilmiş bulunması Frankfun am Main'daki bir

kriminal memuruna bu işin içinde daha başka aracı kimselerin de bulunduğunu düşündürmüştür, işte bu

noktada örgütün, ilk çıkış noktasından çok daha önemli bir örgüt olduğu ortaya çıkmıştır.

Örgütün tepesinde bir karargah bulunmaktadır. Karargahın içinde bütün illegal "tehlike hizmeti"

birimini oluşturan (10 danışman bulunmaktadır. Tehlike hizmeti yöneticisinin ikrarına göre asıl işi tasfiye

edilecekleri tespit etmekti.

(SPD sıralarından: duyun! duyun!

Milletvekili Nitsche (SPD):

Ne kadar da değişmemişiz!)

94

Odenwald'daki Waldmichelbach'ta, örgütün esas parçalarından biri, partizan kurslarının verildiği bir

talimgah bulunmaktadır. Bu talimgahta aşağı yukarı yüzlerce üye politik olarak eğitilmiş, silah kullanma ve

askeri taktikler öğretilmiştir. Örgütün gerçek üye sayısı 1000 ila 2000 arasında tahmin edilmektedir.

Üyelerinin bir bölümü örgütün karakterinin nasıl olduğunu bilememektedir, örgütün üyelerinin büyük

bölümü eski hava kuvveüerinden, ordudan ve SS silahlı birliklerinin eski subaylarından meydana gelmiştir.

(duyun! duyun!)

Neofaşist eğilimler resmen istenilmiyor, ama onlar çoğu kez ortaya çıkıyorlar. Eğitimlere katılanların

elimizde bulunan dökümüne göre; aşağı yukan 35'den 50 yaşına kadar, üsteğmenlikten albaylık rütbesine

dek subaylar olduğu anlaşılmıştır. Kursa katılanlardan sadece ikisi 20 yaşlarındadır. Eğitimde kullanılan

silahlar Alman, Rus ve Amerikan menşelidir. Hafif makinalı silahlar, el bombası, kesici ve delici aleder,

patlayıcılar ve sabotaj malzemeleri de kullanılmıştır. Ateş talimleri hedef tahtasının bir garaja

konulmasıyla hakiki mermili tabancalarla yapılmıştır. Makinalı tüfeklerin bir bölümüne el konulmuştur,

geri kalanlarını ise taraftarlarından elde etmişlerdir. 1951 yazında, bir talim alanında üç kursta hafif

piyade silahlan, el bombalan ve paüayıcı malzemeler de kullanılmıştır. Kursa katılanlar, kampa takma

adlarla, maskeli olarak geliriliyorlardı. Sivil kağıtlar taşıyorlardı ve dış dünya ile bağlanülı sıkı bir

kontrola tabiydi.

Ele geçirilen malzemelerin arasında tasfiye edileceklerin isimleri bulundu ve bütçe planlan örgütün

kullanımı altında büyük miktarda paraların bulunduğunu gösterdi.

(SPD'nin saflarindan bağınşlar: Nereye sarfediliyordu?)

Onlara, ayda aşağı yukan 50.000 Mark geliyordu.

(SPD saflarından: duyun! duyun!)

Mensuplanna aylık olarak ortalama 500 ile 1000 mark arasında ödeme yapılıyordu.

(SPD saflarından bağırışmalar: Paralar nereden geliyordu?)

Büro masrafları, posta giderleri ve kurye giderleri için kamufle bir firma kuruluyordu. Para Amerikan

kaynaklanndan bu firmaya yaürılı-yordu. Ayda aşağı yukarı 5000 marklık bağış akışının yanında, ka-mufleli

firmasının kuruluşunda örgüte Waldmichelbach'daki evi vb. için malzemeler de geliyordu.

Örgütün aynı zamanda içpolitika görevleri de vardı. Tehlike hizmeti denilen If danışmanı, federal

cumhuriyetteki bazı kişilerden de aracı olarak yararlanıyordu:

BDJ'nin Teknik Hizmet'inin düşüncesine göre; Sovyetler Birli-ği'yle askeri bir çaüşma durumunda

politik olarak güvenilmezlik geçerlidir ya da BDJ Teknik Hizmet'inin faraziyesine göre Rus işgali

altındaki bir Alman yönetiminde kullanımı için sorun gündeme getirilebilir.

Ya da BDJ'nin Teknik Hizmet'inin görüşüne göre; muhalifler bir Alman savunmasını kırmak için gayret

göstermektedirler. (SPD sallarından duyun! duyun!) Ya da muhalifler genel sözleşme yapmışlardır.

Savunma hizmetindeki yönetici adamların ikranna göre bu gibi kimseler X olayında "ortadan

kaldırılacaktır."

(Milletvekile Nietsche (SPD): Kıtır kıtır kesecekler!)

Bu arada onlann ve örgütün geri kalan önderlerinin ikrarlarına göre örgüt, ortadan kaldırılma

durumunda silahla savunulacaktı.

Tehlike hizmetinin ele geçen malzemeleri arasında Komünistler hakkında 15, sosyal demokratlar

hakkında 80 kartotek bulunuyordu. Ben bunların bazılarının adlarını anımsıyorum: Hessen İçişleri Bakanı

Heinrich Zinnkann, Hessen Kültür Bakanı Ludwig Metzger, o zamanki Hessen Bakanı Dr. Harald Koch,

Hessenli eski bakan Albert Wagner, Hamburg Belediye Başkanı Max Brauer, Bremen Senato başkanı

Kaisen, SPD kültür danışmanı ve federal meclis milletvekili Arno Hennig, Aşağı Saksonya Başbakanı

Hinrich Kopf, bakanlık danışmanı ve Schlange- Schöningen'in çalışma arkadaşı Podeyn, Frankfurtlu

Federal Meclis milletvekili Stierle, federal meclis milletvekili Wehner, Hessenli eski bakan Gottlob

95

Binder, Bavyera Adalet Bakanlığı Devlet Sekreteri Dr. Koch, Federal meclis milletvekili Waldemar von

Knöringen, Federal Meclis Milletvekili Rudolf Freidhof, Aşağı Saksonya Bakanı Heinrich Albers, DPA

şefdirektörü Fritz Sanger, Milletvekilleri Jakob Altmaier ve Adolf Arndt, Alman Demiryolu Sendikası

başkanlarından ve federal meclis milletvekili Hans Jahn. 80'in üzerinde bir isim listesi.

Kartoteklerde şahısların kişisel özellikleri ve politik yaşamlarıyla ilgili bilgiler de yer alıyordu.

Ayrıca, kartoteklerde pek çok SPD üyesi komünistlerle bağlantı içinde gösteriliyorlardı, örneğin Hessen

İçişleri bakanı Heinrich Zinnkann.

(Gülüşmeler)

Siz hepiniz Hessenli bakan Zinnkann'ı ve Metzger'i tanırsınız, böylesi iddiaların boşluğunu ve

anlamsızlığını bilirsiniz. Sadece kartotek-lerdeki bazı komünistler belki açıklayabilirler, örgütün

yöneticilerinden birinin, Karlshorst ve Pankow'un temas ettiğini düşünebilirler.

Kartoteklerin dışında SPD'dcn aşağı yukarı 120 kişinin bir listesi vardı, aralarında ilk başkanlardan

Erich Ollenhauer de bulunuyordu. Bunlardan başka SPD'lilerin üye listeleri, bu partinin oturumları ve

kongreleri hakkında raporlar bulundu ve bizim tarafımızdan ele geçti. Gizli malzemelerin büyük bir

bölümü, esas zanlıların itiraflarından sonra ortadan kaldırıldı. Geri kalan malzemeler Amerikalı bir

bağlantı adamının eline geçti.

Bir Amerikalı tarafından sağlanan para ve silahlar kurslarda harca-nılmıştı,

(Duyun! duyun!)

Tehlike hizmetinin kartoteklerinin ele geçmesi yönetici kişiyi de ortaya çıkardı. Bu Amerikalı

bağlantı adamının yerini daha sonra bir başka Amerikalı aldı, örgütün asıl yöneticisi Peters polisiye

tedbirlerin alındığını öğrendikten sonra işgal güçlerinden birine başvurdu ve Alman makamları gizlendiği

evi bulup çıkaramadılar.

(Milletvekili Nietsche (SPD):

Bu gerçek bir işbirliği!)

2 Ekim 1952'de Yüksek Amerikan Komisyonundan bir temsilci ve Amerikan ordusundan bir gizli servis

görevlisiyle bağlantıya girdi. Örgüt, bir Rus ileri yürüyüşü olayı durumunda direniş hareketi olarak

oluşturulduğu ve finanse edildiği bana bildirildi. Aynı zamanda bu yılın mayısında da, örgütün kapatılması

karan alınmıştı ve 1952 eylülüne kadar da tamamlanacaktı. Bu örgütte yer alanların bazılarının

açıklamaları, eski örgütün yerine bir yenisinin, daha küçüğünün konulduğu bana inanılmaz gibi gelmişti.

Aynı zamanda Amerikan makamları tarafından, örgütün yöneticisine Alman polisi tarafından yardım

edildiği iddiası öne sürüldü. Amerikan gizli servis makamları, bir Alman-Amerikan ortak komisyonu

tarafından tüm sorunun ele alınmasını, Amerikan subaylarının ya da memurlarının illegal tehlike hizmeti

kuruluşuyla bağlantı kurarak SPD'ye karşı yöneltilen çabaların ortaya çıkarılmasını önerdiler.

Ben özellikle, modern bir savaşın yürütilmünde askeri bir değerinin olmadığını ve orta Avrupadaki

verili ilişkilerinin, bir Sovyet askeri harekatı durumunda bu örgüte görev düşmeyeceğini vurgulamak

istiyorum.

(Milletvekili Landgrabe (FDP):

Çok doğru!)

Böylesi bir örgütün hangi dehşetli eylemleri olursa olsun Alman sivil halkının bunları izleyebileceğine

hiçbir ihtimal vermiyorum. (Çok doğru!)

Deneyimlerden sonra böylesi gizli örgütlerin üzerinde Alman kontrollarının arasında çok olduğunu

düşünüyoruz, halkımız otuz yıl önce bu talihsizliği yaşamıştır, illegal bir içpolitika hedefinin çıkış

noktasını bu örgütle açıkça göstermektedir.

96

(Milletvekili Göbel(FDP): Doğru!)

Ayrıca böylesi örgütlerin mensupları; arkadaşlarıyla uzlaşmada nasıl zorlandıklarını, sivil yaşama

uymada ne kadar zorlandıklarını itiraf edemezler. Böylesi partizan savaşları iç savaş hazırlıklarının eski

Alman ordusunun subaylarının kamuoyu önünde ne kadar çok sabıkalı olduklarını düşünemiyorlar.

(Milletvekili Dr. Grosskopf (CDU): Çok doğru!)

Ben bay şansölye ve SPD yönetim kurulu üyelerinden Bay Erich Ollcnhauer'e Amerikan gizli ser/isinin

bu konuda bildiklerini aktardım.

Benim söylediklerimde, özellikle bay şansölyeye örgütün varlığı hakkında söylediklerimde hiçbir

gizlilik yoktu. Bundan sonra her ikisi de meseleyi Yüksek Amerikan Komiserliğiyle konuşmuşlardı.

Yüksek Amerikan komiseri bana bu sabah yardımcısı Mr. Ree-ber'le bu örgütün askeri açıdan bir

değer taşımadığını ve tehlike üzerine düşüncelerimin, eylemlerinin bir Sovyet işgal bölgesinde Alman sivil

halkını kendileriyle birlikte davranmaya iteceğini, böylesi örgütlerin çıkış noktasının içpolitika terörü

olduğu konusundaki düşünceme katıldığını açıkladı. Amerikan Yüksek Komisyonu, bu oluşum hakkındaki

iddiaların tüm biçimleri üzerine konuşmak ve onların en şiddetli şekilde mahkum edilmesi gerektiğini

hoşnutlukla tesbit ediyordu Yüksek Amerikan Komisyonu ve ordunun belli makamları, bana bu örgütün

içpolitika eğilimlerini belirleyemeyeceğini ve kesinlikle onlara itibar edilmeyeceğini inandırıcı biçimde

vurguladılar. Bu meselenin tümüyle ortaya çıkarılması ve son kalıntılarının ortadan kaldırılması, aynı

zamanda da yeniden hayat bulmasının önüne geçmede Alman makamlarına her türlü yardımı yapmaya hazır

olduklarını söylediler.

1. Başkan yardımcısı Schroder:

Baylar ve bayanlar! Bay başbakanın açıklamasını dinlediniz. Hessen eyalet meclisinin duygularını ifade

ettiğine inandığımı söylemeliyim. Burada neler olup bittiğini hakkında duyduklarınız hepimizi sarstı. Biz

burada genç Alman insanının kötüye kullanılışından çok derin üzüntü duyduk ve tüm şanlar altında Alman

halkı için utanılacak bir durumdu bu.

Burada yapılan açıklamalara oldu bitti gözüyle bakıldığına inanıyorum. Söz isteyen varsa bilgilerini rica

edecektim. (Milletvekili Bodenberger (SPD): İçtüzüğe göre!) İçtüzüğe göre söz, bay milletvekili

Bodenberger'in. Milletvekili Bodenberger (SPD) İçtüzüğe göre:

Baylar ve bayanlar! Oturumun yanm saatte kesilmesi teklifinden sarsıldık diyorum. Bu konu hakkında

bugün ya da başka zaman ne biçimde olursa olsun bu açıklamaların yeterliliğine kanaat getiremeyiz.

(Milletvekili Dr. Grosskopf (CDU): Kabul!

Milletvekili Landgrebe (FDP):

Bu konudaki müzakere yeterli değildir!)

1. Başkanyardımcısı Schröder:

Bay milletvekili Bodcnbcnger siz ne teklif ediyorsunuz?

(Milletvekili Dr. Kanka (CDU)

Niçin yarım satte kesmek zorundasınız? Onbeşdakika yeterliydi!) Yarım saatte kesilmesi teklifinde ısrar

edildi. Müzakereye tekrar devam edilecekti. Olurum başladığında saat 16.25'ıi. (Oturum 15.55'de

kesildi)

(Oturum yeniden başladığında saat 16.46'dıydı) 1. Başkanyardımcısı

Schröder:

Oturumu yeniden açıyorum. Açıklama için sözü bay milletvekili Bodcnberger'e veriyorum.

Milletvekili Bodenberger (SPD):

97

Baylar ve bayanlar! Hessen eyalet meclisinin tüm fraksiyonlarına şu açıklamayı yapıyorum:

Hessen eyalet meclisi, 1. Başkanyardımcısı Bay Schröder ve meclisin tümü bu açıklamayı dinlemeli.

Hessen eyalet başkanının konuşması için teşekkür ederim, ondan şansölye ve yüksek Amerikan

komiseriyle yapUklan müzakerelerin tümünün açıklanmasını, başlangıçtaki tüm araçlarla gösterilen benzer

gayretlerin, tüm hazırlarının açıklanmasını rica ediyorum. Başbakan öteki olup bitenler hakkında

olabildiğince çabuk eyalet meclisine açıklama yapmalı.

(Herkes alkışlıyor)

1. Başkanyardımcısı Schröder:

Baylar ve bayanlar! Konuşmayı duydunuz. Bir müzakere istenmiyor. Hessen eyalet meclisi yapılan

açıklamayla bilgilendi. Böylece bugünkü olurumu kapauyorum.

22 Ekim 1952 çarşamba günkü bir sonraki oturuma çağırıyorum. (Oturum 16.48'de kapandı)

29 Ekim 1952'de Spiegel'd& kısa fakat oldukça zengin kaynaklı bir haber yayınlandı. Yazının altındaki

"Hizmet" imzası Hamburg'dan bir haber magazindi. Avnıpadaki Amerikan gizli servislerinin ana ortağı

BDJ'nin olaylarının sessizliği çözülüyordu: "Almanya'daki Teknik Hizmet' tüm Avrupa üzerinde bir kol

gibi genişliyordu ve Amerikalılar tarafından yardım edilen partizan örgütleri Fransa'da, Benelüks

ülkelerinde, İtalya'da, fakat en çok da Iberik Yarımadasında ağırlık merkezine sahipti."

BDJ'nin her iki partizan savaşçılarının hangi talimatlar altında ve ABD gizli servislerinin parasıyla, o

zamanlar ayakta durduğunu on yıl sonra tek tek ulusal Gladio şubelerini bugün biliyoruz, ki o bir gerçekti:

Türkiye'de, Yunanistan'da. Muhaliflerin karalisteleri, terör, kaüiam, işkence ve demokrasiye baskı. Ellili

yılların "stay behind" modeli arkasındaki ideoloji karşı koyuyordu.

Pek çok Avrupa ülkesinde yalanladılar, örtbas ettiler, gizlediler ve sis perdesi ardına saklandılar.

Şimdi Gladio ağı hükümetlerin birbiri ardına açıkladıkları gibi çözüldü. Gladio'nun gizine uzun süre devam

edildi. Soğuk savaşın bu mirasının konturlan, özellikle Federal Almanya'da genişliyordu. Çünkü sorumlular,

savaştan sonraki ilk on yılda eylemleri sırasında geride hiçbir delil ve belge bırakmıyorlardı.

Sovyet KGB'sinde de, anlatıldığı gibi ispiyonlar eskimişti, verimli gizli servislerin büyük kahramanlığı

portresiyle uzun bir duvar vardı. Pek çok resim çerçevesinde beyaz bir yaprak bulunuyordu. Kahramanlar

galerisini ziyaret eden önder açıklıyordu: "Herhangi bir değerli ortak çalışma henüz yapılmadı ve

yapılamıyor. Bunları kimse bilmeyecek."

Gladio olaylarının batılı "kahramanlari'yla, aynı benzerlik bulunuyor. CIA ve BND gibi gizli servisler

de, sanatlarını beyaz sayfalarda icra ettiler.

K A Y N A K L A R

1. Arşiv malzemeleri ve belgeler

Koblenz Federal Arşivi: Alman Gençlik Birliği (BDJ)'nin Teknik Hizmeti, Hessen İçişleri Bakanlığının

şunuşuyla (BAK Zsg 1-12/2 Kasım 1 ve 2)

Alman Gençlik Hereketi Arşivi, Burg Ludwigstein, Witzenhausen: BDJ- Enformasyon Hizmetleri, BDJyazılan,

6 Haziran 1957 tarihli Federal Mahkeme Kurulunun 3. Dava senatosunun karan.

Alman Federal Meclisinin Basın Belgeleri: Basın açıklamalan ve yazılar.

Herry S. Truman -Independence, Missouni/ABD (National Archives and Records Administration):

98

Records of the Psychological Strategy Board.

2. Literatür

Arnulf Baring: llkbaşlarda Adenauer. Şansölye Demokrasisinin Oluşumu, Münih 1969, 3. baskı 1984

Hendrik van Bergh: Köln 4713. Anayasa Koruma Federal Dairesinin Hikayasi ve Tahilrei, Würzburg

1981.

Tom Bower: Klaus Barbie. Lyon, Augsburg, La Paz- Bir Gestapo Şefinin Kariyeri, Berlin 1984.

Tom Bower: The Paperclip Conspiracy. The Hunts me Nazi Soci-entists, Boston, Toronto 1987.

Alman Gençlik Birliği: İçsavaşa hazırlanıyor... Halk polisi, fotoğraflar ve olaylar, Frankfurt/Main.

Alman Gençlik Birliği: Tüfeği Yakala Yoldaş! Stalin gençliği ve onun Federal Almanya'daki illegal

çalışması, Frankfurt/Main.

Peter Dudek/Hans-Gerd Jaschke: Federal Almanya'da Aşın Sağcılığın Oluşumu ve Gelişimi, Cilt 1,

(Bir Politik Kültürün Geleneğinde), Cilt 2 (Belgeler ve Malzemeler) Opladan 1984.

Bernt Engelmann: Biz gene kimiz. Ekonomik mucizelerle ülkesinin yolunda, Münih 1981.

Heinz Pelfe: Muhaliflerin Hizmetinde. BND'de 10 yıl Moskova'nın Adamı, Hamburg, Zürih 1986.

Reainhard Gehlen: Kilitsorun, Mainz 1980.

Bernd Greinen Uçurumun Kenarında Politika mı? Soğuk Savaş Döneminde ABD'nin Dış ve Askeri

Politikası, Heilbron 1986. . Heinz Höhne: Karanlıkta Savaş, Alman ve Rus Gizli Servislerinin Etkisi

ve Gücü, Münih 1985.

Heinz Höhne/ Hermann Zolling Pullach'ın içinde. Federal Alman Gizli Haberalma Servisinin Tarihi.

Der Spiegel, Sayı: 11,1971.

Otto John: İki Kez Geri Döndüm. Komploculuktan Anayasa Koruyuculuğuna. Düsseldorf, Viyana

1969.

Peter Koch: Konrad Adenauer. Politik Bir Biyografi, Reinbeck

1985.

Paul Egon Lüth: Yurttaş ve Partizan. Direnişin Dünü, Bugünü ve Yarını Üzerine. Frankfurt/Main

1951.

Elisabeth Noelle/ Erich Peter Neumann: Açık Düşüncenin Yıllığı, 1947-1955, Konstanz 1956.

Ernst Nolte: Almanya ve Soğuk Savaş, Münih, Zürih 1974.

Reinhard Opitz: Faşizm ve Neofaşizim, Cilt 2 (Federal Almanya'da Neofaşizim), Köln 1988.

Thomas Power: CIA, Tarihi, Yöntemleri, Komploları. Bir köstebek raporu. Hamburg 1980.

Werner Raith: Yükseklerdeki Emir. Aldo Moro'nun Hesaplı öldürülmesi. Berlin 1984.

Kari Heinz Roth/ Nicolaus Neumann/ Hajo Leib: Psikolojik Savaş önderliği, istila (İşgal) Hedefi:

Demokratik Alman Cumhuriyeti. Soğuk Savaştan Yeni Doğu Politikasına. Hamburg 1971.

Wilhelm von Schramm: İkinci Dünya Savaşında Gizli Servisler. Örgüt, Yöntem ve Sonuç. Münih 1974.

H. Joachim Schwagerl: Federal Alman Cumhuriyetinde Anayasa Koruma, Heidelberg 1985.

Chiristopher Sempson: Blowback. America's Recruitment of Nazis and Its Effects on the Cold War,

New York 1988.